Hoe is het toch met Hub Clephas?

Is het Hub of Hubert Clephas? De 73-jarige Venraynaar geeft duidelijkheid. "Officieel heet ik Hubert. Ik ben vernoemd naar mijn opa, maar iedereen noemt mij Hub, laten we het daar maar bij houden", legt Clephas uit. Het gaat tegenwoordig uitstekend met de de oud-prins en voormalig vorst van vastelaovesvereniging De Piëlhaas. Clephas heeft een bewogen leven gehad, maar heeft inmiddels zijn rust gevonden in het centrum van Venray. "We wonen hier heerlijk. Alles is in de buurt en er valt genoeg te beleven."

Door Willem Menting

In zijn werkzame leven bekleedde Clephas tal van functies. Zo was hij leraar op de hogeschool van Arnhem en Nijmegen, stond hij jarenlang aan het roer van winkeliersvereniging Venray en runde hij een assurantiekantoor in Deurne. "Ik heb veel verschillende beroepen uitgevoerd. Daarnaast ben ik altijd fanatiek geweest in het vrijwilligersgebeuren. Zeker binnen de vastelaovend heb ik veel functies bekleed en dat doe ik nog. Al sta ik niet meer zoveel op het podium. In mijn laatste jaar bij de raad van elf van De Piëlhaas hoorde ik iemand roepen: 'Kijk, daar is Clephas met zijn kinderklas'. Dat was voor mij een van de redenen om te stoppen. Het was tijd voor verjonging."

Gran Canaria

Clephas heeft in zijn leven veel van de wereld gezien. Eerst voer hij in zijn diensttijd bij de marine over zee en begin deze eeuw woonde hij jarenlang op het Canarische eiland Gran Canaria. Samen met een vriend runde hij er een makelaarskantoor. "Als we een keer per twee weken een huis verkochten, dan waren we tevreden. We werkten gemiddeld anderhalf uur per dag. Ik denk dat we dagelijks om 14.00 uur op het terras ploften voor een pot bier. Daar bleven we dan de hele dag zitten om naar de vrouwen te kijken. Het was een fantastische tijd." Dat Clephas jarenlang in Spanje woonde, wil niet zeggen dat hij de taal machtig is. "We woonden in een Duitse enclave. Duits ging en gaat mij nog altijd goed af. Dus ik heb nooit de noodzaak gehad om Spaans te leren."

Dat het leven Clephas niet altijd toelacht, blijkt als hij na zijn periode in Spanje terugkeert naar Venray. Bij een onderzoek in het ziekenhuis blijkt hij longkanker te hebben. In eerste instantie kan hij het maar moeilijk geloven, maar bij het tweede gesprek komt het nieuws hard binnen. Hij moet onder het mes en tijdens een ingrijpende operatie wordt zijn rechter long volledig verwijderd.

Sigaretten

Vlak voor de operatie trekt Clephas zich nog even terug op het toilet. Hij probeert nog snel twee sigaretten te roken voordat hij later die ochtend onder narcose zou worden gebracht. "Ik probeerde die sigaretten zo snel mogelijk op te roken, niet wetende dat er een rookmelder boven de pot hing. Halverwege mijn tweede sigaret gaat dat alarm af en een paar tellen later staat er een pisnijdige zuster op de deur te bonzen. Haar gezicht stond op onweer, maar ik dacht: als ik niet meer wakker word, dan heb ik in ieder geval nog twee sigaretten gerookt." Clephas is anderhalve dag later pas weer bij kennis. Het eerste moment weet hij zich nog goed te herinneren. "Ik dacht: verrek, ik ben er nog! Gelukkig. Ik hield voor de operatie met alle scenario's rekening." Niet alle patiënten hadden hetzelfde geluk als de Venraynaar. "Later hoorde ik dat 25 procent die operatie niet zou overleden. Dat bleek ook wel, want we lagen met acht patiënten op één kamer en twee zijn er overleden. Dat is wel flink schrikken. Ik kan prima leven met één long, alleen bij het traplopen merk ik dat ik snel buiten adem ben. En afgelopen jaar had ik een lichte longontsteking en dan heb ik natuurlijk ook niet veel meer bij te zetten."

Prinsenwagen

Vastelaovend werd altijd goed gevierd bij de familie Clephas. Als klein jochie stond hij al op de prinsenwegen van De Piëlhaas. Samen met jeugdvriend Theo Linssen mengde hij zicht tussen de grote mannen van de vereniging. "Dat maakte toen wel indruk op ons. We stonden tussen de prinsen en dansmariekes in en dat zag er natuurlijk allemaal prachtig uit. Dat gevoel heb ik altijd vastgehouden."

In 1985 wordt Clephas uiteindelijk gekroond tot nieuwe prins van De Piëlhaas. Samen met zijn adjudanten Linssen en Math Pijnappels was het tijdens de vastelaovend één groot feest. Toch was het zeker niet altijd hosanna tijdens zijn periode als prins. "Mijn vader overleed in mijn prinsenjaar. Hij heeft mijn installatie nog wel meegemaakt, maar een dag later werd hij al opgenomen in het ziekenhuis in Eindhoven. Hij heeft het ziekenhuis nooit meer verlaten." In 1991 wordt Clephas vorst als opvolger van Piet Hermans. "Mijn grote voorbeeld was altijd vorst Karel Wijnen (Piëlhaas-vorst van 1947-1964, red.). Ik zag hem al praten toen ik een kleine jongen was. Hij deed alles uit het hoofd en kon heel bevlogen vertellen. Ik heb ook altijd alles uit mijn hoofd verteld."

Tegenwoordig probeert Clephas te genieten van iedere dag. Zo reisde hij afgelopen zomer nog naar Oostenrijk. "We trekken er dan met de auto op uit en genieten van de vrijheid. Heerlijk."