Hoe is het toch met Edward Linskens?

29 mei 2019, 13:40 Algemeen

Begin 1988 maakte Edward Linskens zijn debuut in de eredivisie voor PSV. Niet lang daarna maakte de profvoetballer uit Venray zich onsterfelijk door zijn doelpunt tegen Real Madrid, waarmee PSV de finale om de Europacup 1 bereikte. Met de redactie van Peel en Maas blikt Linskens terug op die periode en kijkt naar het heden.

Door Peter Schoeber

Een mooie fotocollage in zwart-wit is een ware blikvanger in huize Linskens. Portretten van mensen, die belangrijk zijn geweest in de geschiedenis van politiek, muziek, cabaret en sport. De collage trekt aandacht bij bezoekers, de drang om foto's te vertalen in namen is groot. Maar ook om vier verborgen foto's te ontdekken: die van zijn vrouw Anja, met wie Edward al 25 jaar getrouwd is, en hun dochters Céleste en Danique.

In het bosrijk buitengebied van Venray woont oud-profvoetballer Edward Linskens (50). Zijn oudere broer Marc trapte bij SV Venray al tegen een bal, logisch dat Edward in de voetsporen van Marc stapte. "Ik ben begonnen op mijn zevende, bij de E-tjes. Bij SV Venray heb ik alle selecties doorlopen, tot aan de A1 toe. Ik werd gescout door PSV toen ik vijftien was. Een jaar later stapte ik over naar PSV A1, waar Huub Stevens als beginnend trainer voor de groep stond. In het eerste jaar werden we meteen kampioen, iets wat in 25 jaar niet gebeurd was. Stevens was eerlijk, duidelijk en bikkelhard, zoals we hem nu nog kennen."

Het luidde een lange periode van tien jaar in, dat Linskens voor PSV zou voetballen. Goed voor 213 wedstrijden, in de eredivisie, de KNVB-beker en in Europese toernooien. Januari 1988 maakte hij op 19-jarige leeftijd zijn debuut in de hoofdmacht als vervanger van de geblesseerde Jan Heintze, thuis tegen FC Twente bleef PSV steken op 2-2. Hij trainde onder Hans Kraay senior, Guus Hiddink, Bobby Robson, Hans Westerhof, Aad de Mos, Kees Rijvers en Dick Advocaat.

"Huub Stevens en Guus Hiddink vond ik de beste trainers, onder wie ik gespeeld heb. Guus was een echte people-manager, die een team kon smeden. Advocaat zag het in mij niet zitten en ik kon daarom uitkijken naar een andere club. Ik heb een mooie carrière bij PSV gehad, prijzen gepakt (vier landstitels, drie keer de beker, supercup en Europacup voor landskampioenen). Logisch, PSV gaat altijd voor de prijzen, maar ook daadwerkelijk prijzen winnen is niet voor alle sporters weggelegd."

Ruim dertig jaar later wordt Edward Linskens nog steeds herinnerd aan zijn doelpunt tegen Real Madrid, op 6 april 1988 in het Estadio Santiago Bernabéu. Halve finale in de Europacup 1, in Eindhoven bleef het 0-0, in de Spaanse hoofdstad keek PSV al vroeg tegen een 1-0 achterstand aan. In de tegenaanval passte Frank Arnesen op het middenveld de bal in op de inlopende Linskens, die binnen de 16 meter de bal met zijn hak inschoot. Hoe knullig de treffer ook was, hij was heel belangrijk want PSV bereikte hierdoor de finale, waar het vervolgens Benfica versloeg en de ´cup met de grote oren´ won.

"Het is mooi dat er dertig jaar later nog steeds iets over gezegd wordt. Zelf vind ik het niet mijn belangrijkste doelpunt, wel een van mijn hoogtepunten. Mijn twee treffers thuis tegen Ajax om het kampioenschap¨waren veel belangrijker."

Hij werd de ideale twaalfde man genoemd. Een gegeven, waar hij het niet altijd mee eens was. "Natuurlijk was ik het niet altijd met de trainer eens, dat heb ik hem ook kenbaar gemaakt. Maar ik heb nooit iets geroepen in de media. Ik vind dat je dat intern moet uitspreken. Ondanks die ideale twaalfde man kwam ik per seizoen toch aan 25 wedstrijden. Duels, waar het om ging, stond ik in de ploeg, op een versterkt middenveld. Je word niet met elf man kampioen, dat doe je met de hele ploeg. Mijn voordeel was dat ik op bijna alle posities kon spelen."

"Mijn voordeel was dat ik op bijna alle posities kon spelen"

Met de komst van Advocaat stopte voor Edward Linskens ook de periode bij PSV. Hij speelde een half seizoen voor NAC, een jaar bij Lokeren en eindigde zijn profcarrière bij VVV, waar de Limburger in de eerste divisie onder Henk van Stee nog tot dertig wedstrijden kwam. Na zijn profcarrière in 1998 ging Edward Linskens terug naar SV Venray. Afgescheurde kruisbanden betekenden al snel het einde van zijn loopbaan. Hij zou nog vijf jaar blijven als assistent-trainer. Tegenwoordig is hij niet meer actief in de voetballerij. "Ik heb nu 26 zondagen vrij, bepaal ik zelf wanneer ik ga kijken. Ik heb intens genoten, een goed gevoel met wat ik bereikt heb. Het is een deel van je leven."

Hij werkt nu in de uitvaartbranche, eerst bij Verstraaten en sinds 2015 als planner bij DELA, vooral in de nachtelijke uren. "Nabestaanden te woord staan en dat voor heel Nederland. Je moet goed kunnen luisteren en begeleiden, mensen geruststellen. De dood wacht niet, dus we zijn altijd beschikbaar."