Gestrand in zicht van de haven

Venray | Eén misser kostte 't Zandakker Gilde Sint Jan Venray afgelopen zaterdag de kop op het Oud Limburgs Schuttersfeest (OLS) in Sevenum. Hans van Rhee miste met het laatste Venrayse schot van de dag, waardoor Venray tweede werd. Teleurstelling en trots gingen na afloop hand in hand bij de schutters uit Venray.

Door Dennis Stiphout

"Het is een mooie, maar ondankbare positie", verwoordt voorzitter Bernie van Lierop het dubbele gevoel treffend. "Het is de beste prestatie die we ooit hebben geleverd, dat geeft wel voldoening. We hadden een unieke kans, maar zijn vooral trots dat we tweede zijn geworden." Voor Hans van Rhee eindigde de dag uiteindelijk in mineur, want door zijn misser ging niet Venray, maar Meijel er met de overwinning vandoor. "We hebben onszelf doel voor doel gesteld", blikt Van Rhee terug op de dag. "Eerst wilden we proberen de eerste ronde te overleven. Toen dat lukte, dachten we: het zou leuk zijn om weer eens bij de eerste tien te zitten. Daar ga je dan voor. Als blijkt dat nummer tien is vergeven, focus je je op nummer negen, en zo verder." Uiteindelijk bleven alleen Venray en Meijel over. "Bij de laatste drie deelnemers begint het al iets spannender te worden. Sterkere teams als Susteren en Herkenbosch vielen daarvoor af. Als wij dan alleen overblijven met Meijel, begint de druk erg hoog te worden." In drie rondes werd bepaald wie het OLS zou winnen. "Voor mij is het ook nog eens een extra handicap dat ik als laatste schiet. Bij het eerste en het tweede schot had ik nog geen last van druk, maar als er dan nog één blokje staat, weet je dat alle druk op je schouders ligt. Je hart begint in de keel te kloppen en je voelt van alles. Misschien was het toch een gebrek aan concentratie", blikt Van Rhee terug op het moment suprême.

Twee dagen na de misser is de teleurstelling er bij Van Rhee nog altijd niet minder om. "Als ons zaterdagochtend was verteld dat we bij de eerste tien zouden komen, had ik er meteen voor getekend. Als je dan tweede wordt kun je trots zijn, want je hebt wel de finale gehaald. Een unieke prestatie. We waren er zo dicht bij. Het kan zomaar zo zijn dat we het volgend jaar weer goed doen, maar het kan ook zomaar nog vijf of zes jaar duren. Je realiseert je dat je die kans misschien niet meer krijgt. Ik kan niemand anders de schuld geven dan mezelf."

Volgens Van Lierop heeft dit nadeel echter ook z'n voordeel: "Volgend jaar houden we op 29 maart in Venray een internationaal verbroederingstreffen. Dat is een redelijk groot evenement dat eraan zit te komen; daar kunnen we ons nu volledig op focussen. We hadden het OLS heel graag georganiseerd, maar aan de andere kant had de belasting groot kunnen worden." Het lijkt op korte termijn slechts een klein doekje voor het bloeden.