Schoonmaken, jongûh!

In Brabant jongûh! Daar hebben ze zôn bedrijfske, met alleen maar Nederlandse schoonmakers. Wat denkte gij jonguh, dat gebeurt daar gewoon enzo, in Brabant! Ja, deze week was er ophef, over een Brabants schoonmaakbedrijf. Schoonmaakbedrijfeigenaar Wesley de Laat had namelijk foldertjes laten drukken met een leus die ironisch genoeg een Marokkaanse vriend had bedacht: 'Wij zijn een Hollands bedrijf met Nederlandse werknemers'. En da mag nie, jonguh! De commotie over het feit dat schoonmaakbaas De Laat alleen maar Nederlandse werknemers aanneemt, ontstond ineens deze week. En dat terwijl het foldertje al sinds juli bestaat. Maar bij RKC Waalwijk ontdekte iemand de leus en werd het ineens een mediahype. Of zoals Wesley de Laat het zelf ook goed snapte en wist te verwoorden in Pauw en Witteman: 'Door de uitspraken van 'Mozart' (ik heb veel vergelijkingen met Wilders gehoord, maar deze nog niet) is het opeens heel interessant voor de media. Allereerst wil ik het volgende duidelijk maken: ik ben het niet eens met de zin op de folder van meneer De Laat. Ik ben vóór een verscheidenheid aan etniciteit in iedere bedrijfstak. Maar deze meneer maakt zichtbaar wat er bij veel bedrijven iets minder zichtbaar gebeurt. Zij zetten niet in een folder dat sollicitant Achmed of Andrzej zich niet hoeft te melden, maar melden vervolgens wel dat er, helaas pindakaas, een andere geschiktere kandidaat is gevonden voor de baan. Met hetzelfde effect: autochtone werknemers krijgen voorrang op allochtone werknemers. Maar hoever moeten we nog gaan in dit debat? Wanneer is iets discriminatie en wanneer valt het onder het ons o-zo-heilige artikel 7 van de grondwet over vrijheid van meningsuiting? Als een modellenbureau alleen vrouwen wil scouten met maatje 34 en een lengte van minstens 1.75 meter, is dat dan ook discriminatie tegenover alle vrouwen die misschien iets voller zijn? Of als een castingbureau op zoek is naar een jongen van Marokkaanse afkomst voor een rol als overvaller in Flikken Maastricht, gaat dat dan ook niet te ver? Ik vind het verwarrend. Ik twijfel zelfs of ik deze column moest schrijven. Want hiermee draag ik ook bij aan het aantal media-uitingen dat het onderwerp blijft aanwakkeren.  Het liefst zou ik willen zeggen dat de Nederlandse media door het tonen van een diversiteit aan meningen ons een eigen beeld van de werkelijkheid laten schetsen. Maar dat dit niet zo is, dat weten jij en ik natuurlijk allang. Ook media zijn afhankelijk en willen een 'bepaald' beeld schetsen. Ik kan hier nog een heel boekwerk over schrijven. Maar bende gij geak, da ga ik nie doen! Hé, houdoe! ______________ Marit Brugman is redacteur bij Peel en Maas TV en heeft Televisiewetenschappen gestudeerd. Je kunt haar ook volgen op Twitter via: www.twitter.com/marit90