Compliment voor vrijwilligers
Ysselsteyn | Pas gelezen: vrijwilligerswerk is razend populair. Waarop ik dacht, is het waar dat vrijwilligerswerk bij veel mensen geliefd is? Onbetaald aan de slag gaan, met hopelijk een waardering waar je zelf gelukkiger van wordt?
Als vrijwilliger was het voor mij de eerste keer dat ik een compliment mocht geven aan andere vrijwilligers. Dat gebeurde op de Duitse Oorlogsbegraafplaats in Ysselsteyn. De keuze daarvoor ligt misschien niet direct voor de hand om mensen te bedanken voor hun inzet. Mensen die belangeloos klaar staan voor anderen. En toch, het is actueler dan ooit. Zowel voor de junior als de senior. De focus ligt op jonge mensen om ze bewust te maken over de impact van de oorlog. Het leed wat mensen elkaar kunnen aandoen. Voor de senior was het bezoek een absolute aanvulling. Senior en junior ontmoeten elkaar op deze indrukwekkende oorlogsbegraafplaats. Voor de leden van de AVOS begon de middag met een welkom en lunch. Al snel ging het gesprek over de omgeving en het doel. Na de lunch werd de groep begeleidt door een gids over de begraafplaats. Voor veel senioren, met name zij die geboren zijn in de oorlog of kort erna, was de rondleiding wel bekend. En voor iedereen uit verhalen, media geschiedenislessen enzovoorts. Toch bleek al snel dat de oorlogsbegraafplaats een complexe geschiedenis is en waarvan ieder AVOS lid onder de indruk was. Er werden snel vragen gesteld. Onze gids dan gaf antwoord, hij wist snel te schakelen om vervolgens weer terug te gaan naar het onderwerp waar hij was gebleven. Er werd gefluisterd en vaak met ongeloof stilgestaan bij een graf luisterend naar de verschrikkingen en het leed van de oorlog. De nazi, de ‘foute' Nederlander, de onschuldige baby, de radeloze moeder, de oude man, allen kwamen voorbij. Hoofdschuddend elkaar aankijkend en napratend over de informatie die ons wijzer had gemaakt liepen we terug om gebruik te maken van een versnapering. Daar werd nog eens duidelijk hoe belangrijk het verhaal van de oorlog blijft. Niet alleen voor de jongeren onder ons, ook voor de ouderen. Een plaats, waar inzicht wordt gegeven in tijd, het leed, de onrust en de verhalen van de oorlogsdoden. Het was een middag met emotie, verwondering, dankbaar voor wat wij hebben en met ongeloof denkend aan wat nog steeds de wereld op z'n kop zet. We mogen trots zijn dat deze geschiedenis bij ons in de achtertuin ligt. Trots dat het verhaal hier kan worden verteld. En ook dat ook hier zich mensen belangeloos voor inzetten. De moeite nemen om hun vrije tijd in te zetten voor zaken en mensen om het gevoel te geven dat het ertoe doet. Als je iets wilt betekenen voor een ander, ga je naar de kern van wie je bent. Compliment vrijwilligers AVOS, het was een leerzame en fijne middag die we samen hebben mogen delen.
Marianne Creemers, voorzitter AVOS.