Duinhopper 2023:
223 km hardlopen
Venray | De Duinhopper is een ultra trailrun van Hoek van Holland langs de kust en door de duingebieden naar Den Helder. Totale officiële afstand 223km.
Nadat Frank Klomp in 2021 een DNF (did not finish) haalde op de Duinhopper, had hij daar nog iets recht te zetten. Ook Nico Jakobs had daar in het zelfde jaar een DNF, al had hij wel de hele afstand gelopen, maar het bleek dat hij uiteindelijk niet de officiële route gevolgd had ook i.v.m. zijn eigen veiligheid (storm/hoogwater). Dus afgelopen vrijdagochtend om 4.05 vertrokken Jos van Wijlick, Patrick Reijntjes, Nico en Frank aan een nieuwe poging. De avond ervoor maakten de heren, onder het genot van een paar heerlijke biertjes, nog grapjes dat ze de wind in de rug zouden hebben en dat het dus nooit zo moeilijk zou kunnen zijn. Na een korte maar goede nachtrust ging om 3.00 de wekker, kopje koffie en een broodje waarna men om 4.05 vertrok. De eerste km gingen zonder al te veel grote problemen. De ultralopers Karin en Theo Lamers uit Horst gingen als begeleiders mee. Zij zorgden met regelmaat voor een verzorgingspost en daarbij was aan alles gedacht en werd alles voor de lopers geregeld.
Bij ongeveer 70 km diende de Amsterdamse Waterleiding Duinen zich aan. De vorige keer vonden Nico en Frank dit een heel mooi maar ook heel lastig te navigeren stuk. Ze maakten zich ook wel wat zorgen over dit stuk, omdat ze voor het donker in Zandvoort wilden zijn. In Zandvoort hadden Karin en Theo pizza geregeld en konden de heren na deze heerlijke maaltijd de Kennemer Duinen in. Helaas was de poort op de route met een ketting afgesloten en moesten ze een stukje omlopen om het gebied binnen te kunnen. Ook dit stuk kenden twee van de heren nog van hun vorige poging en deze vonden ze in onze herinneringen heel vervelend. Aan de ene kant omdat je bijna de hele tijd de torens van Tata Steel ziet (voor je, links van je, rechts van je of achter je) en aan de andere kant omdat Frank daar de vorige keer mijn Waterloo vond. Uiteindelijk viel het reuze mee en kwam er nog een bevriende hardloper heb tegemoet gelopen om de lopers naar IJmuiden te begeleiden. Na de stop in IJmuiden kwam een andere bevriende loper een stuk mee fietsen. Hij begeleidde de lopers naar de volgende stop waar een heerlijke pasta maaltijd van zijn vrouw wachtte. Na de pasta en een hazenslaapje van een kwartier konden de lopers weer aangesterkt de nacht in. De kilometers telden langzaam af. De mannen liepen gewoon van verzorgingspost naar verzorgingspost.
Langzaam kwamen er wel wat meer pijntjes en begonnen door het zand dat overal tussen ging zitten de eerste blaren te komen. Ze hadden inmiddels echter ook wel het vertrouwen gekregen dat ze de finish zouden halen, mits er niemand geblesseerd zou raken. In de duinen van Schoorl voegde weer een andere loper zich bij het viertal. Het navigeren werd daardoor een stuk gemakkelijker, maar door het geslinger in de duinen liepen ze een paar stukken tegen de wind in, dat in combinatie met de harde wind was best pittig. Het laatste stuk van de route liep wat meer over het strand. In de route van 223km zit overigens maar 19km strand. Dus af en toe een stuk van een paar km is best lekker, zeker als dat stuk door de wind hard en vlak is gemaakt en de wind dan van achteren komt. De laatste stukken gingen zonder verdere problemen. Uiteindelijk gebeurde dat na 41 uur, 55 minuten en 35 seconden. De heren hadden op dat moment 234,54 km op de teller staan.
"Het is bizar als je er over nadenkt, maar zo gaaf om te ervaren dat je lichaam dit soort dingen kan doen.En hoe bijzonder is het dat je van alle kanten hulp krijgt vanuit het trailloperswereldje", meldt Nico Jakobs aan onze redactie.