Geworteld

Venray | Begin deze maand was ik in het Odapark als deelnemer aan een workshop over bomen en dan met name bomen in het park. Bestuur en deelnemers van de Stichting KunstWerkPlaats te Venray hebben in het Theehuis en het park een inspiratiedag gehouden met een drietal workshops. Sinds enkele jaren ben ik bestuurslid. Na de coronajaren konden we weer op deze wijze bij elkaar komen.


Van 24 augustus tot en met 23 oktober kan men in het Odapark een z.g. audioboswandeling doen. Tijdens deze wandeling hoor je, via de koptelefoon die je wordt verstrekt, verhalen van personen uit Venray. Deze verhalen vertellen iets over de ‘wortels’ van deze mensen. Zij zijn geïnterviewd door Els Huver, die met gebruikmaking van deze gesprekken de audioboswandeling heeft samengesteld. Haar slogan: ‘de kortste afstand tussen twee mensen is een verhaal’. In haar werk laat Els veel ruimte voor toeval. Zij heeft gesprekken voor de microfoon met mensen die zij niet kent en die haar ook niet kennen. Bij de eerste ontmoetingen is er altijd een zekere spanning en drempel voelbaar: bij de mensen die ze spreekt en bij haarzelf. Voor wie meer wil weten over haar werkwijze verwijs ik naar haar website: https://elshuver.nl.


‘Geworteld, een audioboswandeling’ is een audiokunstwerk waarbij het publiek lopend door het bos van het Odapark luistert naar verhalen over bomen en van mensen uit Venray. Langzaam maar zeker ontdekt het publiek dat boom en mens op elkaar lijken. De audioboswandeling biedt het publiek naast een verrassende kijk op bomen ook een onverwachte ‘ontmoeting’ met mensen uit Venray en de gelegenheid om naar hen te luisteren.


De uiteindelijke bedoeling van de workshop is dat de deelnemers in de maand november op een speciale geschikte plek in het bos zelf een jonge boom planten. Enkele van deze plekken zijn reeds toebedeeld aan kinderen van enkele scholen. Ook voor de KunstWerkPlaats is een plek gereserveerd. Door de jaren heen kunnen de deelnemers zien of en hoe de door hen geplante boom zich ontwikkelt en deel wordt van het bos.


Aan het eind van de workshop kregen we de opdracht iets op te schrijven over onze ervaringen van deze middag. Nadat ik thuis de spontane tekst nog enige malen heb aangepast, heeft dit uiteindelijk geleid tot onderstaand gedicht.


Aan een jonge boom

misschien zul je wortel schieten

en word je zo mooi als de nacht

stevig sterk en stram zul je staan

er is een lange weg te gaan

misschien zul je schaduw werpen

en geef je koelte in het bos

een Avondster zal op je schijnen

in de ochtend schittert de zon

misschien zul je vruchten dragen

voedzaam voor dier en mens

misschien zal je zaad ontkiemen

nakomelingen, een kinderwens

de wind zal je bladeren strelen

in je kruin ruist een melodie

in de herfst kleur je de wereld

als een melancholisch lied

volg de weg waar je eens aan begon

je doorstaat droogte hitte en kou

fier als een baken aan de horizon

er leeft een belofte in jou.


André Leijssen, Stichting Literair Café Venray.