Docu kelderdrama klaar
Blitterswijck | Voor José Ingenpass en haar kinderen stond vrijdag 3 maart 2017 de wereld plots stil. In de kelder van hun woning aan de Jan Franssenstraat in Blitterswijck werd die dag het levenloze lichaam aangetroffen van Wilbert Ingenpass. Zijn kinderen vonden hun vader, vastgebonden en met een zak over het hoofd. Tot op de dag van vandaag is onduidelijk of het moord of zelfdoding was. Het drama, tot op heden onopgelost, liet de uit Blitterswijck afkomstige journaliste Niki Janssen niet los "Het verhaal heeft altijd in mijn hoofd gezeten." Ze maakte een documentaire over de familie die na de tragedie hoe dan ook verder moest. Woensdag 14 september is de voorpremière in Schouwburg Venray. Janssen: "Het voelt alsof ik mijn kindje uit handen geef."
Niet vreemd, want Janssen was er zo'n anderhalf jaar mee bezig. Ze was met regelmaat bij de familie van wie ze het vertrouwen kreeg, legde belangrijke gebeurtenissen vast, zoals de verhuizing van het gezin uit Blitterswijck. De woning waar de kinderen werden geboren - die 13, 15 en 17 jaar oud waren ten tijde van het drama -, de woning waar veel lief en leed werd gedeeld, waar de brute moord plaatsvond, waar dochter Frouke nog per se haar 21 dinerfeest wilde vieren voordat de nieuwe bewoners erin zouden trekken, werd vorig jaar zomer voorgoed achtergelaten. Vele hoofdstukken, waaronder een gitzwart, werden afgesloten. De drie kinderen wonen vanwege studies op kamers, moeder José (evenals Wilbert geboren en getogen in Blitterswijck) besloot kleiner te gaan wonen in de buurt van haar kinderen. Met het vertrek, sluit ook het Maasdorpje als gemeenschap een periode af. Destijds hielden zich zo'n 25 rechercheurs en politiemedewerkers bezig met de zaak, buiten de onderzoekers van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) om.
"Toen ik zag dat het huis te koop stond, zei ik tegen mezelf: 'Het is nu of nooit'", zegt Janssen. "Ik liep al langer rond met het idee van een documentaire, de woning zou daarin een belangrijke rol moeten spelen. Na enkele gesprekken met de familie ben ik eraan begonnen. Het is een mentaal intensieve periode geweest. Je maakt de familie van dichtbij mee. Het was voor hen ook een soort rouwverwerking. Daar ga je zorgvuldig mee om. Uiteindelijk werd het een mooi traject. De familie zag de film al, vrijdag 14 september wordt de docu in besloten kring vertoond aan de familie, bekenden en deelnemers aan de crowdfundingactie." Die actie was nodig om de productie, waarbij de Maastrichtse cameraman Oscar Keulen een belangrijke rol speelde, te kunnen bekostigen. De titel Leven met een Schaduw verwijst natuurlijk vooral naar het mysterie rondom Wilberts dood. "Ik ga niet op zoek naar de dader of daders. Uitgangspunt is de veerkracht te laten zien van een gezin dat met zoiets vreselijks te maken krijgt. De vragen wat er met Wilbert is gebeurd, waarom, wie erbij was, die blijven onbeantwoord. Het gaat vooral over de rauwe kanten van onverwacht verlies. Over hoe je als kind omgaat met een afschuwelijke gebeurtenis op de drempel van volwassenheid. Janssen, die al twintig jaar ervaring heeft met tv-maken en woonachtig is in Oostrum, is blij dat ze het het verhaal van de familie kon en mocht vastleggen. "Ik hoop zo meer mensen te helpen die te maken krijgen met de ruwheid van het leven."
Zondag 2 oktober is de tv-première van de vijftig minuten durende documentaire Leven met een Schaduw op L1 te zien: om 11.00, 16.00, 18.30 en 23.00 uur.