Vervolg voorpagina
'Kaarsjes branden in Friezenkerk'
Venray | Via Frankrijk en Zwitserland zou Cor Odenhoven uiteindelijk arriveren in Italië. Daarvoor moest hij onder meer de Sint-Bernhardpas (hoogste punt van de route) trotseren. En het wandelen in de Alpen was sowieso al een fysieke uitdaging. "De langste etappe die ik heb gewandeld was denk ik vijftig kilometer en dat kwam omdat ik een flink stuk verkeerd had gelopen. Onderweg heb ik veel lieve en vriendelijke mensen leren kennen. Iedereen is ontzettend behulpzaam geweest en daar ben ik heel erg dankbaar voor."
Eenmaal in Italië werd het steeds zwaarder voor Odenhoven. Vanwege de hoge temperaturen begon hij vroeg in de ochtend al met wandelen. Met een zaklamp in de hand vond hij telkens zijn weg. "De wegen waren vaak moeilijk begaanbaar en in het donker ook wel gevaarlijk. Ik vertrok vaak om 04.00 uur en moest vertrouwen op het beperkte licht van mijn zaklamp. Gelukkig is het telkens goed gegaan, maar spannend was het soms wel."
Vanwege het vroege vertrek had Odenhoven telkens moeite met het vinden van ontbijt. Zodoende at hij vaak pas na vele wandelkilometers. "Na een week brak me dat op. Een keer zat ik er volledig door en ben ik op een matje onder een struik gaan liggen. Toen zag ik het helemaal niet meer zitten en dacht ik dat het voorbij was. Gelukkig ging het later weer en kon ik mijn tocht vervolgen en na 85 wandeldagen bereikte ik Rome." In Rome kwam Odenhoven nog zijn belofte na die hij voor meerdere vrienden en bekenden maakte. "Ik zou voor velen een kaarsje laten branden en bidden. Dat heb ik uiteindelijk gedaan in de Friezenkerk in Rome. Daar heb ik alle waxinelichtjes ontstoken die er nog waren en gebeden voor diegene die dat vroegen. Daarna ben ik nog enkele dagen in Rome geweest, maar het was zo heet dat ik niet alles heb kunnen bewonderen. Ik ga een keer samen met Tiny terug, maar dan gaan we wel per vliegtuig. Ik ga zo'n lange tocht niet meer wandelen."
