Waar ben ik aan begonnen? (2)
Venray | In Nederland worden jaarlijks 500 kinderen geconfronteerd met de diagnose kanker. Een harde waarheid die niet alleen het kind keihard raakt maar de hele omgeving van het kind. In zeven jaar tijd heeft de stichting Naar de Top voor KiKa ruim 800.000 euro ingezameld. Vijf Venraynaren koppelden een sportieve uitdaging aan een bijdrage voor het goede doel: zij beklommen twee bergen van meer dan 4000 meter in de Alpen, woensdag de Pollux (4092 meter) en donderdag de Castor (4226 meter). Deze week deel 2 van Waar ben ik aan begonnen?
Venraynaren Lucien Conjaerts, Anja Linskens, Wim Vievermans, Walter van Hoek en Eddie Siebers maken deel uit van een groep van veertien beklimmers. Dag vier gaat het richting de Pollux. "Eindelijk", zegt Wim Vievermans. "In alle vroegte zijn we met vier gidsen de Pollux gaan beklimmen. Om drie uur 's nachts opgestaan, we vertrekken in groepjes van twee gidsen. Voor de meesten van ons de eerste berg van meer dan 4000 meter, een echte uitdaging. Ik raad niemand aan met zo'n berg te starten, dat is echt niet te doen. Twee groepjes moeten terug, onze Schotse reisgenoot David is niet fit genoeg. Uiteindelijk komen we met drie groepen boven op de Pollux aan. Een groep stopt vanwege de tijd net onder de Pollux, erg jammer. Wilco, Bart en Johan doen de Breithorn traverse en beklimmen daarmee op een dag vijf 4000-ers. Een tocht van negen uur, super gaaf en heel knap. Morgen wacht de volgende uitdaging, met z'n allen de Castor op, 4226 meter hoog. Ik kijk er echt naar uit."
Dag vijf begint in mineur, in verband met de veiligheid mag de Mont Blanc niet beklommen worden. De beklimming van de Castor maakt indruk op Anja en Walter. "Wat geeft dat een energie. Helaas is het bewolkt op de top. Op de weg naar beneden schiet een van de deelnemers vol. Tranen over de wangen." Zijn relaas is aandoenlijk. "Aan de ene kant overrompeld door de schoonheid. Zo bijzonder om al zeven dagen in deze schitterende omgeving te mogen zijn, tot in de tenen verbonden met de natuur, alle elementen, bergtoppen, gletsjers, wind en zon. En dan aan de andere kant zien hoe wij dit als mensen kapot maken. Zo mooi, zo bijzonder, zo slecht wat we doen. Het raakt hem echt. We zijn het aan ons systeem, als onderdeel van al het leven, verplicht ons er weer in te plaatsen. In balans met al het leven. Wat verknallen we het nu. Voor ons, onze natuur en toekomstige generaties. We genieten met volle teugen, zien hoe mooi het is om hier te kunnen zijn, fit en gezond. En we hopen echt bij te dragen aan minder kinderkanker in de wereld."
Dag zes is een rustdag. Voor een aantal deelnemers ook de vertrekdag. Er worden groepsfoto's gepost over de extra waarde om 'samen dit te doen'. De teleurstelling is groot. Het doel waarvoor keihard is getraind, de beklimming van de Mont Blanc, gaat niet door. "Het had het absolute hoogtepunt moeten worden", treurt Lucien.
Jan, een van de beklimmers uit de groep vult aan. "Maar er is ook de trots dat we samen de Castor en Pollux, de strijdvaardige tweelingzonen van Zeus die bekend staan om ‘overwinnen' hebben beklommen. Samen overwinnen we de teleurstelling, maar vieren ook de beklimming van de twee zware toppen. Strijdvaardig en nog meer als groep dalen we af en delen we aan het eind van de middag onze persoonlijke verhalen en ervaringen over (kinder)kanker. Prachtig hoe ogenschijnlijk vreemden binnen zo'n korte tijd, zo'n hechte groep kunnen worden. De zoveelste les van deze klimtocht: in iedere ‘vreemde' schuilt een prachtig en uniek mens. In verbinding met en vanuit de ogen van die ander, krijg je de kans jouw wereld(beeld) te verrijken. We genieten hier echt met volle teugen, zien fysiek flink af en zien hoe mooi het is dat we hier kunnen zijn." Op dag zeven gaat Anja met de eerste gondel naar 3450 meter hoogte in het Mont Blanc gebergte. Met Lucien en Wim neemt ze deel aan de gletsjertocht. Anja heeft er geen spijt van. "Lekker wandelen, inspannen met stijgijzers door de sneeuw, springen over spleten. Berg op en af en met een super mooi uitzicht. Een week om nooit meer te vergeten. Leuke groep, goede sfeer, mooie en enkele diepgaande gesprekken. Schitterend uitzicht, sportief, uitdagend maar ook over mijn grenzen gegaan. En weer een nieuwe herinnering voor mezelf gemaakt."
