Te voet naar Sint-Pietersbasiliek
Venray/Vaticaanstad | Met de zegeningen van deken Ed Smeets en bisschop Harrie Smeets op zak vertrok Cor Odenhoven uit Venray op 5 mei van dit jaar te voet naar Vaticaanstad. De pelgrimstocht van ruim 2500 kilometer zou hij op donderdag 28 juli voltooien en afgelopen maandag was hij weer thuis in Venray bij zijn vrouw Tiny. "Ik ben normaal niet zo emotioneel, maar toen ik eenmaal op het Sint-Pietersplein arriveerde, rolde de tranen over mijn wangen", zegt Odenhoven. "Ik heb ook nog een glimp van paus Franciscus opgevangen."
Odenhoven (68) voltooide in 2019 al eens de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella en dat smaakte naar meer. Hij maakte plannen om de pelgrimsroute Via Francigena tussen het Engelse Canterbury en Rome te voltooien. Samen met zijn vrouw wandelde hij naar Reims in Noord-Frankrijk om daar de pelgrimsroute op te pakken. "Het is absoluut niet de kortste weg van Venray naar Rome, maar op deze manier wilde ik de route voltooien. Vanaf de Grote Kerk zijn we samen vertrokken."
In de eerste kilometers ging het al bijna mis voor Odenhoven. Bij de Oude Melkfabriek in Leunen leek hij door zijn knie te gaan. "Ik dacht: Nu is het voorbij voordat het is begonnen, maar rond Venlo ging het weer beter."
Het echtpaar arriveerde aan het einde van dag twee bij bisschop Smeets in Roermond. Na een inspirerend onderhoud met de bisschop vervolgde het echtpaar Odenhoven hun tocht. "De bisschop vertelde ons dat hij graag zelf zou mee lopen, maar dat gaat gezien zijn gezondheid niet meer. Ik heb hem beloofd dat ik voor hem zou lopen en voor hem zou bidden in Vaticaanstad."
Op vrijdag 20 mei komen Cor en Tiny aan in Reims. Voor Tiny is de Franse stad het eindstation en na een rustdag gaan beiden hun eigen weg. "Het afscheid viel ons eigenlijk onverwacht zwaar", bekent Tiny. "Ik had niet gedacht dat het emotioneel zou zijn, maar dat werd het toch. Het is zo bijzonder dat Cor deze tocht heeft mogen volbrengen. Dat heeft ook bij mij veel losgemaakt. Naar Rome lopen zou mij niet gelukt zijn. Reims was prima te doen."
Na het vertrek van Tiny vervolgt Oudenhoven op zondag 22 mei zijn tocht alleen. "Dat was in het begin heel gek. We hebben natuurlijk meerdere weken 24 uur per dag met elkaar opgetrokken en nu was het ineens een stuk rustiger."
Toch hoefde Oudenhoven niet te klagen over het gebrek aan aanspraak. Zo kwam hij dagelijks pelgrims tegen en hartelijke mensen die hem bijvoorbeeld wat drinken of een slaapplaats aanboden. Ook kwam hij op 4 juni in de buurt van Besançon (Frankrijk) een jongen tegen die hem wilde interviewen. "Hij was bezig met een schoolopdracht en volgde pelgrims op weg naar Santiago of Rome. De jonge man deed me aan een van mijn kleinzonen denken. Ik heb hem te woord gestaan en heb toen mijn weg vervolgd. Eenmaal op de plaats van bestemming heb ik twee overnachtingen geboekt bij een jeugdherberg. Ik was afgebrand en kon wel een dagje rust gebruiken. Van een Fransman kreeg ik spontaan een stadswandeling aangeboden en we hebben nog op een terras een biertje gedronken. Zo is geen dag hetzelfde voor een pelgrim."
Langs de route was er nog veel te merken van de coronapandemie. Zo waren veel hotels en horecagelegenheden gesloten. Sommige zelfs permanent. "Op weg naar Santiago de Compostella was het makkelijker om een slaapplek te vinden. Dat was deze keer wel regelmatig een uitdaging. Een keer heb ik aangeklopt bij een klooster, maar dat gebouw was lang geleden voor Napoleon al omgetoverd tot gevangenis. Ook heb ik waarschijnlijk in een kapel geslapen waar ook Karel de Grote heeft overnacht. Volgens de verhalen had hij daar overnacht. Het stond ook op de muur gegrafeerd. Of het echt zo is geweest, weet ik natuurlijk niet, maar de gedachte is wel leuk."
Benieuwd naar alle avonturen van Cor Odenhoven? Door de QR-code op de foto te scannen krijgt u toegang tot zijn dagboek op internet.
Lees verder op pagina 2.
