Op de vlucht voor oorlogsgeweld
Oostrum | Alina Tikhonova (22) is op de vlucht voor het oorlogsgeweld in haar thuisland Oekraïne. Terwijl haar vader, een Oekraïense militair, vecht voor de vrijheid van hun land heeft Alina een veilig onderkomen gevonden aan de Spurkterdijk in Oostrum bij Herman Jacobs en Dorothea Majer. Samen met drie bevriende Oekraïense vrouwen, die niet in de publiciteit willen, probeert ze in Oostrum een beetje tot rust te komen. "Ik ben ontzettend dankbaar dat ik hier mag zijn. Ik zou natuurlijk liever in Oekraïne zijn, maar dat is nu gewoon niet veilig", vertelt Alina.
Haar thuisstad Mykolajiv ligt momenteel zwaar onder vuur en ze moest onder meer haar oma achterlaten. "Ze past op mijn rat, die kon ook niet mee. Gelukkig staat ons huis nog overeind, maar er is veel verwoest en er zijn veel bommen gevallen. Mijn oma is ook aan de dood ontsnapt toen een bomscherf door het raam tegen haar bed sloeg terwijl ze lag te slapen."
De vlucht van Alina naar Oostrum duurde in totaal negen dagen en via de Poolse stad Krakau werd uiteindelijk de weg naar Nederland ingezet. Via Berlijn werd uiteindelijk de eindbestemming Venlo. Daar werd het viertal opgehaald door Herman. Eenmaal in Oostrum heeft Alina dagelijks contact met familie in Oekraïne. Ze weet dan ook dat het naar omstandigheden goed met hen gaat. "Mijn oma zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken, maar dat doe ik natuurlijk toch. Met mijn vader praat ik eigenlijk niet over de oorlog, maar over de dagelijkse dingen."
Ook haar medevluchters leven constant tussen hoop en vrees. De vader en middelste dochter van het gezin, Alina vluchtte samen met één moeder (45) en haar twee dochters van 22 en 15 jaar, vechten tegen de Russische invasie. "Ze zijn een stuk terughoudender, dat komt ook omdat ze alleen Russisch en Oekraïens spreken."
Het viertal woont in een bijgebouw op het perceel van Herman en Dorothea. Het stel ontving de Oekraïense vluchtelingen met open armen. Ze twijfelden geen moment over de opvang. Herman: "We hebben daar eigenlijk niet bij stilgestaan en hebben meteen de daad bij het woord gevoegd. We kwamen uiteindelijk in contact met Alina, zo is de opvang tot stand gekomen. Alina is de enige van het viertal die Engels spreekt, dus de communicatie verloopt voornamelijk via haar. Ze gebruiken wel onze douche en eten weleens samen. Ze mogen hier zo lang blijven als nodig is. We kunnen helpen en doen het graag."
Sinds 18 maart wonen de vrouwen in Oostrum. Toch is nog lang niet alles goed geregeld. Zo hebben ze nog geen euro leefgeld van de overheid ontvangen. De Oekraïners zouden volgens een leefgeldregeling van de overheid 260 euro per maand krijgen en daarnaast zouden vluchtelingen uit Oekraïne die bij gastgezinnen verblijven een extra maandelijks bedrag, een zogeheten wooncomponent, van 215 euro per volwassene en 55 euro per minderjarige ontvangen. "Met dit bedrag kunnen vluchtelingen een bijdrage leveren aan de kosten die het gastgezin maakt. Gastgezinnen ontvangen zelf geen vergoeding. Ook is bepaald dat het leefgeld wordt beëindigd als de vluchteling uit Oekraïne betaald werk gaat doen", legt Herman uit. "Kijk", begint Dorothea. "We hebben het goed en kunnen het betalen, maar nu moeten de dames telkens kun handje ophouden bij ons om iets te kopen. Ze kunnen ook niet bij hun Oekraïense rekening." "Ze gaan van vluchteling tot bedelaar", vult Herman aan. "Dat kan toch nooit de bedoeling zijn. In andere gemeentes werkt deze regeling perfect en in Venray krijgen we geen antwoorden. We zijn al weken bezig en worden van het kastje naar de muur gestuurd. Er moet een oplossing komen."
Herman Jacobs: 'Ze mogen zo lang blijven al nodig is'
Het viertal zou wel mogen werken in Nederland, maar moeder is enige tijd terug geopereerd en fysiek niet in staat om arbeid te verrichten en Alina en haar leeftijdsgenoten zijn druk met hun studies die ondanks de oorlog gewoon doorgaan. "Ik heb twee dagen online les en ik studeer Koreaans. Ik vind het heerlijk om mij te verdiepen in andere culturen en ben nu zes tot zeven uur per dag met mijn studie bezig. Ik spreek ook wat Koreaanse zinnen."
Hoewel Alina voor nu op haar plek is in Oostrum, hoopt ze zo snel mogelijk terug te keren naar Oekraïne. "Ik weet zeker dat we deze oorlog gaan winnen. Ik heb heel veel vertrouwen in onze president Volodymyr Zelensky. Dankzij hem weet ik dat ik weer thuiskom."
