John Klaassens neemt afscheid
Leunen | Met het definitieve afscheid van John Klaassens verliest het amateurvoetbal in de regio een markante trainer. Na jaren als (keepers-)trainer actief te zijn geweest, hangt de 58-jarige Leunenaar zijn schoenen aan de wilgen. "Het is mooi geweest."
De ontvangst bij de achteringang van de rijtjeswoning is hartelijk. Nog voor de entree en het serveren van een kopje koffie schiet hij al los. "Kijk hier", zegt hij. Een berichtje van Gert Custers, de oud-doelman van onder andere Sporting ST die hem een bedankje stuurt en succes wenst. "Dat vind ik nou mooi, een goede kerel." In twee uur tijd komt hij geregeld superlatieven tekort om mensen op een voetstuk te plaatsen of te bedanken voor de samenwerking in de afgelopen jaren. Eentje staat, met respect voor alle leiders, bestuursleden en spelers met wie hij heeft gewerkt, met stip op één. Sjaak Janssen, leider tijdens zijn trainersjaren bij Holthees. "Die man vergeet ik nooit meer, wat een wereldleider, een man met passie", benadrukt hij enthousiast. "Die had altijd alles tot in de puntjes verzorgd. Dat was echt niet normaal. Alles klopte, ik hoefde nergens naar om te kijken. Dat nam Sjaak voor zijn rekening."
Om een goedlopend verhaal te krijgen, wordt de regie overgenomen. Naar het begin van de in Cuijk geboren, maar op jonge leeftijd naar Venray verhuisde Klaassens. Als 13-jarige werd hij keeper bij Volharding in Vierlingsbeek waar hij het schopte tot het tweede team. Na de verhuizing naar Leunen sloot hij zijn actieve carrière af in het reserveteam van de voetbalclub uit het Venrayse kerkdorp. In 1999 volgde hij de basiscursus keeperstrainer bij de goeroe van het gilde, Frans Hoek, huidig assistent van bondstrainer Louis van Gaal. Zo fanatiek als hij op het veld was, werd hij ook als keeperstrainer. Wil Coort, die de keepers van het Duitse Schalke'04 onder zijn hoede heeft, spoorde hem aan om zich in het vak te bekwamen. "Jij hebt het in je John", zei hij. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Hij werkte daarna onder andere bij Volharding, SSS'18, Wittenhorst, de talentvolle KNVB-damesselecties in Limburg en Brabant om, als hoogtepunt, enkele jaren aan de slag te gaan in de jeugdopleiding van NEC Nijmegen.
"Ik heb fantastische jaren gehad", kijkt hij met een trotse blik terug. Gezondheidsredenen dwongen hem echter om zijn passie vaarwel te zeggen. Lekker met keepers in de modder staan, was definitief verleden tijd. Hij behaalde zijn UEFA 3 en richtte zijn vizier op het trainersvak in het amateurvoetbal. "Wie weet waar ik nog terecht was gekomen als keeperstrainer, maar het ging gewoon niet meer." De waterval stopt voor even, alsof hij nadenkt over waar het schip had kunnen stranden. Veel tijd om bij de pakken neer te zitten, heeft hij niet. Klaassens is een doener en werkte als voetbaltrainer bij Holthees-Smakt, Montagnards en Lottum. Nu heeft hij voor het tweede seizoen vijfdeklasser Sambeek onder zijn hoede. En stopt hij. "Het is mooi geweest, je moet op het juiste moment stoppen. Ik doe het voor mezelf, maar ook voor mijn gezin. Mijn vrouw en twee dochters die me al die jaren hebben gesteund. Mijn beste supporters ook."
Zoals meer voetbaltrainers van de oude stempel heeft hij moeite met de huidige mentaliteit van de spelers. Met de beleving, het makkelijk afmelden voor een training of wedstrijd. De gemakzucht van de jeugd. "Misschien ben ik wel te fanatiek", steekt hij de hand in eigen boezem. Hij geeft niet graag af op het wereldje waarin hij zoveel plezier heeft beleefd. Fanatiek coachend langs de lijn, maar wel altijd correct. "Ik ben niet de persoon om iemand verrot te schelden. Ik ben een liefhebber, wil altijd het beste van spelers naar boven halen. Ik voelde me ook betrokken bij alle clubs waar ik heb gewerkt. Het tweede team was voor mij net zo belangrijk als het eerste. Dat werd geloof ik wel gewaardeerd. Overal waar ik heb gewerkt, ben ik nog steeds welkom. Daar ben ik trots op, is misschien wel het mooiste compliment. De jongens stonden bij mij altijd centraal, niet ik." In de laatste maanden heeft hij eigenlijk nog maar een doel, typerend voor zijn sociale karakter. "Ik hoop dat we met Sambeek promoveren. Dat gun ik de club, de spelers, het bestuur. En als iedereen fit wordt, kan dat."
