Kleren maken de man/vrouw.
Kleren maken de man/vrouw. Foto: Werkgroep Oude Foto

Kleren maken

Venray | Een kleermaker of kleermaakster, ook wel snijder, coupeur of tailleur genoemd, is iemand die bovenkleding vervaardigt. Zeker in de moderne tijd echter kan er ook iemand worden bedoeld die alle soorten kledingstukken maakt.


Het ambacht van kleermaker is al duizenden jaren oud. Het werd al beoefend ten tijde van de oude Grieken en Romeinen en naar alle waarschijnlijkheid ook al ver daarvoor. Een "meester-kleermaker", meestal mannen, heeft één (of meerdere) leerjongen(s) onder zijn hoede, aan wie hij de kneepjes van het vak leert. Traditionele kleermakers zaten op een tafel te werken in de zogeheten kleermakerszit, om een schone en vlakke ondergrond om zich heen te hebben en niet op de grond te hoeven zitten.


Nu zijn we gewend om naar een winkel te gaan en een geconfectioneerd kledingstuk uit het rek te pakken. Als een mouw of broekspijp te lang is, wordt die korter gemaakt en klaar is Kees. Voordat de confectie zijn intrede deed, werd alle bovenkleding door de kleermaker gemaakt. Je moet hierbij denken aan herenkostuums, mantelpakjes, regen- en winterjassen. Bijzondere opdrachten waren het jacquet met de bijbehorende streepjespantalon, uniformen voor muziekgezelschappen en rijkleding voor ruiters. Werkkleding werd van Manchesterstof gemaakt, een geribbelde slijtvaste katoenen stof. In die tijd waren er veel kleermakerspatroons met hun medewerkers werkzaam in Venray. Bovendien besteedden de patroons werk uit aan thuiswerksters. De kleermakers waren verenigd in de RK Kleermakers-Patroonsbond Venray e.o. die als patroonheilige St. Gerardus Majella had.


Deze bond was de eerste van Nederland. Als een klant een kostuum bestelde, werden de maten opgenomen en zocht de klant een stof uit. De kleermaker bestelde de uitgezochte stof bij de groothandel. Aan de hand van de maten werd een papieren patroon gemaakt. Deze werd op het stof gespeld en langs de rand uitgeknipt. Daarna werd, simpel gezegd, het kostuum in elkaar geregen en de klant werd uitgenodigd om te komen passen. Als bijvoorbeeld de mouw niet mooi aan de schouder zat, werd - vaak tot verbazing van de klant - de kop van de mouw losgescheurd en met spelden correct vastgezet. Daarna werd het kostuum definitief in elkaar genaaid en afgewerkt. Na het persen, werd het kostuum in een grote platte doos, die in de kartonnagefabriek van de gebroeders Laurensse gemaakt was, afgeleverd.
Toen de confectie opgang deed, kreeg de kleermakerij het moeilijk. Er moesten op andere manieren inkomsten gegenereerd worden.

Op de foto van deze week zit Sjef Vollenberg van de Maasheseweg achter zijn naaimachine. Zijn vrouw Trien staat naast hem op de foto. Sjef had in Venrays de bijnaam Sjefke de Sneejer, waarmee zijn vakmanschap werd benadrukt.

Bron: Familie Vollenberg-Willems. Kijk ook eens op www.rooynet.nl. Daar vindt u tal van oude foto's, films, documenten en geluidsfragmenten. Ook kunt u daar oude jaargangen van Peel en Maas, weekbladen van de kerkdorpen en het Genealogisch Archief van de gemeente Venray inzien. Werkgroep Oude Foto.