Annie en Thei Swemers zijn ook na 65 jaar huwelijk nog steeds dol op elkaar.
Annie en Thei Swemers zijn ook na 65 jaar huwelijk nog steeds dol op elkaar. Foto: Henk Lammen

Diamanten bruidspaar in Oostrum

Oostrum | Het is op zaterdag 6 november feest bij Annie en Thei Swemers-Thiesen in Oostrum. Beiden stapten 65 jaar geleden in het huwelijksbootje en staan samen met hun drie dochters, zes kleinkinderen en drie achterkleinkinderen stil bij dit heuglijke feit. Het recept van het diamanten bruidspaar: "Onder de mensen blijven, heerlijk kletsen en veel koffie drinken."


De eerste kennismaking was niet zoals vaak in die jaren op een dorpskermis. Thei Swemers uit Wellerlooi raakte in militaire diensttijd bevriend met Ger Thiesen uit Meerlo, de broer van Annie. Aan huis van Annie sprong de vonk na enkele ontmoetingen over. In de naoorlogse jaren viel het niet mee om een woning te vinden. "Zeker als je niet getrouwd was en geen kinderen had", benadrukt de mannelijke helft van het bruidspaar. Hij werkte bij de Zuid-Ooster in Eindhoven, maar werd later overgeplaatst naar Venray. Na vijf jaren verkering kochten Annie en Thei een woning aan de Mgr. Hanssenstraat in Oostrum. "We hebben echt moeten vechten om een woning te krijgen. We hebben het huis ook tien jaar moeten delen met een ander gezin. Zo ging dat in die tijd", verduidelijkt Annie. Samen met haar man had ze een 'reisbureau' aan huis. Ze regelden bustripjes, waarbij Thei vaak als chauffeur aan het stuur zat van zoals hij het omschrijft 'grote luxe-auto's'. "Vanuit de Zuid-Ooster verzorgden we dagtrips voor scholen en bedrijven, maar ook naar Banneux. Het waren lange dagen, maar ik heb altijd goed verdiend. Ook nooit spijt van gehad, ik heb er altijd met alle plezier gewerkt."

Annie Swemers ontfermde zich over hun dochters Gerry, Tiny en Annemiek. Ze was altijd druk in de weer. Ze werkte in de winkel van de melkboer, in café Camps-Jep, was jarenlang voorzitter van de Vrouwenbond in Oostrum, zong 34 jaar in het dameskoor en deed vijftien jaar welzijnswerk voor het Rode Kruis. De dochters vroegen meer dan eens 'Mam, waar ga je vandaag naartoe?. Haar man trekt al 53 jaar baantjes in het zwembad, eerst op Servaas, later in De Sprank en was 34 jaar lang een fanatieke bowler. Ook maakte hij deel uit van de dorpsraad en actief lid van de klusgroep groenvoorziening in de parochie. Samen genoten ze van vele vakanties en (rivier)cruises. In eigen land, maar ook naar Duitsland, Oostenrijk, Hongarije en Zweden. "We hebben enorm veel gezien en genoten tijdens prachtige reizen", klinkt het nagenoeg in koor.

In 2000 waren ze de eerste bewoners van appartementencomplex De Erck aan het Dorpsplein in Oostrum. "We hebben een grote televisie", wijst Annie met een glimlach op de woonkamerraam van hun appartement. "Van hieruit kunnen we alles zien." Geestelijk zijn beide krasse negentigers nog bij de tijd, lichamelijke ongemakken behoren bij deze leeftijd. Corona heeft ook hun leefwereld de afgelopen anderhalf verkleind, klagen doen ze niet. Daarvoor genieten ze te veel van elkaar en het leven. Opa en oma koffie, zoals ze liefkozend door de (achter)kleinkinderen worden genoemd, hebben genoeg aan de kleine dingen in het leven. Muziek luisteren, voetbal kijken, krantjes lezen en puzzelen. "We hebben een mooi leven gehad!" De correctie is er meteen: "We hebben een mooi leven."

Afbeelding