'Je mist sfeer en gezelligheid'

Ysselsteyn | Het was afgelopen zaterdag weer een vertrouwd gezicht op sportpark De Vlies in Ysselsteyn: kinderen aan het sporten. Voetbal- en korfbalteams van SV Ysselsteyn en De Peelkorf kruisten de degens met teams van andere verenigingen. Het normale sportleven voor de jeugd gaat langzaam weer zijn gangetje.

Als vanouds staat er een rijtje auto's geparkeerd langs sportpark De Vlies. Tientallen fietsen staan op de accommodatie, het zonnetje schijnt heerlijk en verraderlijk. Officiële voetbal- en korfbalwedstrijden voor jeugdteams staan weer op de wedstrijdkalender. En dat betekent dat het weer gezellig druk begint te worden. Alhoewel, langs de lijn van het hoofdveld van De Peelkorf verricht slechts een handjevol mensen de verrichtingen van de C1 tegen VIOS C1 uit Ottersum. Vooralsnog zijn alleen begeleiders van de gastploegen nog welkom. Ook in de kantine worden nog geen recordomzetten gedraaid. Selectiespeelsters Linda Verlijsdonk en Marly van Asten coachen het Ysselsteynse korfbalteam. Verlijsdonk is blij dat haar meiden weer aan de bak kunnen. "Al is het slechts voor een minicompetitie van drie duels. Daarna is het seizoen weer voorbij, is het eind juni. Voor de korfbalontwikkeling van de meiden is het zeker op deze leeftijd zonde dat ze zo lang uit de roulatie zijn. En vooral dat ze geen competitie kunnen spelen." Leidster Marion Lemmens zit in de dug-out stilletjes te genieten. Haar dochter Iris steekt op het veld letterlijk met kop en schouders boven haar ploeggenootjes uit. Met de regelmaat van de klok vindt de thuisploeg de korf en stevent af op een eenvoudige zege. Lemmens is ook verheugd dat het 'terug naar normaal' langzaam weer in zicht komt. Licht aan het einde van de tunnel. "Ik heb het wel gemist, ja", zegt ze met gevoel voor een beetje drama. "Je mist de mensen om je heen, de sociale contacten. De sfeer en gezelligheid." Waar genoeg kinderen in een sociaal isolement terecht (kunnen) komen, heeft dochter Iris nauwelijks last gehad van de (sportieve) coronagevolgen. Ze zit op het Peelland College in Deurne. "Eind februari is het team weer buiten gaan trainen. Dan zie je wel een opleving. We hebben geluk dat we buitenaf wonen en een eigen bedrijf hebben. Dan is alles toch makkelijker om te plannen en te regelen. En we hebben de ruimte." In de rust verzorgt Marion de drankjes voor de kinderen, waarna dochterlief meteen na de pauze de 5-1 op het scorebord brengt. Coach Erwin Dijkstra komt net terug na een uitwedstrijd van zijn ploeg, de A1. Zijn vizier is al op het nieuwe korfbalseizoen gericht. "We zijn blij dat we nog enkele duels kunnen spelen, maar het is vooral zaak om het seizoen ontspannend af te sluiten. Op de training hebben we deze week nog waterspelletjes gedaan, van de week gaan we met de groep zwemmen."

Het is tijd voor een kleine wandeling naar het bijveld van de voetbalclub. Peter Groenen volgt daar nauwlettend de verrichtingen van jongens onder 13 jaar van SV Ysselsteyn. Groenen is afgelopen jaar begonnen als hoofd jeugdopleiding van de plaatselijke voetbaltrots en speurt naar talent en volgt nauwgezet de ontwikkeling van de voetbaltalenten. De man met een grote staat van dienst in het amateurvoetbal voelt zich thuis op sportpark De Vlies. "SV Ysselsteyn is een goed geleide vereniging", prijst hij zijn 'werkgever'. "Een goede organisatie en structuur en een prima bestuur." Op de grond ligt een map met de indelingen van alle jeugdteams. De aanwas van nieuwe jeugdleden baart hem geen zorgen. "Alle leeftijdscategorieën zijn bezet met een of meer teams. Dan kunnen veel verenigingen in de regio niet zeggen. Er zijn genoeg clubs die met twee of drie samenwerkingsverbanden het jeugdvoetbal in standhouden. Ysselsteyn is als dorp dan ook een bijzonder hechte gemeenschap. Als je het eerste team ziet. Knap om met alleen eigen jongens in de derde klasse te spelen."

Tijdens de coronaperiode waakten Groenen en de vele vrijwilligers en trainers binnen de jeugdafdeling ervoor dat er een soort van berusting optrad. "We hebben zo goed en kwaad als het kon continu getraind en onderling wedstrijdjes gespeeld. En gelukkig mag de jeugd ook nu weer tegen andere verenigingen spelen." Zonder het coronabeleid van de regering uitgebreid aan de kaak te stellen, moet hem nog een ding van het hart. "Het is toch vreemd dat ouders niet naar hun kinderen mogen kijken. Kijk eens wat een ruimte om het veld? Als ik dan de terrassen zie waar mensen heel dicht op elkaar zitten, dan begrijp ik niet dat ouders nog niet welkom zijn." Om vervolgens over te steken naar het hoofdveld waar jongens onder 15 speelt. De korfbalsters van De Peelkorf C1 hebben zojuist hun duel tegen VIOS met royale cijfers winnend afgesloten: 11-2. Met een heerlijk stukje vlaai en een frisse versnapering in de hand volgen zij vanaf de kant de verrichtingen van hun oudere leeftijdsgenoten van De Peelkorf B1. "Volgende week tegen DES. Ben je er dan weer?", vraagt Marly van Asten lachend. De vreugde is weer terug bij de sportende jeugd.......