Palermo in de Peel

Al weken is Limburg in de ban van CDA-bestuurders die aftreden in verband met dubieuze praktijken met gemeenschapsgeld.


Dat het CDA een boerenachtergrond heeft, hebben we al sinds jaar en dag kunnen merken, want overal waar iets met grond speelt, komen deze grote grondgraaiers opploppen en staan ze vooraan in de rij om zichzelf te verrijken.


Voor degenen die zich afvragen hoe dat toch kan: de bestuurders van het CDA zijn met name geïnteresseerd in portefeuilles waar het gaat over grond, water, bouw, infrastructuur. Als je bestuurder bent, dan is dat wel zo handig, want dan weet je maar al te goed welke ontwikkelingen er aan gaan komen en dan kun je daar zelf je voordeel meedoen of je familie/vrienden iets gunnen. Soms geef je eens wat info weg, want dat kan later altijd weer een keer van pas komen. Bovendien kun je dan zelf allerlei lucratieve plannen en regels maken, waar je ook je voordeel mee kunt doen.


De CDA-bestuurders worden opgeleid door hun eigen wethouders en gedeputeerden en leren zo het klappen van de zweep. Zo ook Jan Loonen die goed heeft opgelet in het eliteklasje van deze partij. Inmiddels ligt ook hij (eindelijk) onder het vergrootglas en is onderwerp voor onderzoek. Zijn gronddeal met het waterschap heeft hem behoorlijk financieel gewin opgeleverd. Inmiddels is het rapport van het waterschap klaar en is gebleken dat hij inderdaad flink gematst is door vriendje Driessen. Hij zou niks gedaan hebben dat wettelijk niet kan, want er waren geen regels om te overtreden. Ieder ander weldenkend mens zou zich doodschamen als hij zo in de krant komt, zo niet Loonen of andere CDA'ers. Die weten dat ze zich gewoon even gedeisd moeten houden totdat de storm is overgewaaid. Bij de volgende verkiezingen zullen we ze gewoon weer op de lijsten tegenkomen en krijgen ze weer genoeg stemmen om op de oude voet verder te gaan. Als je er maar voor zorgt dat je je stemvee af en toe een paar kruimels gunt, is je positie verzekerd. De kleinere boeren zijn inmiddels zowat allemaal weggesaneerd of opgehouden en de grote, industriële vleesproducenten weten precies hoe de hazen lopen en vinden de kortste weg naar het gemeentehuis blindelings.


We hebben vaak de mond vol over de maffiapraktijken in Italië, maar hier in Limburg kunnen we er ook wat van, helaas. Hopelijk begrijpen al die CDA-stemmers nu eindelijk dat dit een behoorlijk foute bestuurscultuur is én dat dit bepaald niet normaal is. Wie weet staat er nu iemand op binnen het CDA die partijleden verbiedt om nog op bestuurdersstoelen te gaan zitten. Lijkt met een stuk goedkoper en beter voor de gemeenschap.


Elianne Sweelssen

Venray

Gronddeal en de Loonen-doctrine

Mijn conclusie na het bestuderen van de 32 puntenlijst van wethouder Loonen en zijn familie is schokkend. Het zijn specialisten in het uitmelken pur sang; niet alleen het melkvee maar vooral het onderste uit de kan halen bij instanties op kosten van de gemeenschap, van de belastingbetalers.


Van oudsher is deze familie aan het CDA verbonden waarin vele generaties Loonen een actieve rol spelen of hebben gespeeld. Maar kijk eens goed naar de uitgangspunten van dit CDA: rentmeesterschap en zorg voor natuur, gespreide verantwoordelijkheid en bijdragen leveren aan de samenleving, publieke gerechtigheid, rechtvaardigheid en solidariteit, en niet alleen voor onszelf.


Deze uitgangspunten zijn geen van allen toegepast in deze 32 punten ‘verlanglijst' opgesteld door de wethouder en zijn familie. Dit eisenlijstje was onder meer de basis voor de gronddeal-overeenkomst tussen Waterschap Limburg en de familie Loonen.


Een ambtenaar van het waterschap schrijft als reactie op het Loonen-lijstje letterlijk: ''t is bijna Sinterklaas'. En warempel, het klopt. Zomaar een greep uit deze ‘verlanglijst' van de wethouder, zijn vrouw en zijn familie (rundveebedrijf Maatschap Loonen aan de Boterpot in Merselo: 1 hectare wordt ruim 2 hectare, onderhands ritselwerk om bouwblokken te vergroten voor de uitbreiding van 300 naar 500 stuks melkvee, financiële compensaties, jarenlang vastleggen van subsidies en ga zo maar door.


Nederland heeft de Rutte-doctrine, Venray de Loonen-doctrine, de familie die voor en achter de schermen de dienst uitmaakt. De Loonenbeek, kabbelend door het Loonendal, met nu gedraineerde gronden, ontdaan van bomen, struiken, onkruid en poelen die intensief worden begraasd en bemest voor het behoud van raaigrasland. Dit is volgens de wethouder de nieuwe natuur in Venray.


Wethouder ben je 24 uur per dag, zeven dagen in de week en ademt in alles wat je doet integriteit, solidariteit en moraliteit uit.


Je draagt zorg voor het publieke belang. Nu is enkel het eigenbelang van wethouder Jan Loonen en zijn familie gediend.


Peter Mooren

Venray