Afbeelding
Foto: Pasfoto

Venray | We gaan dus toch (nog) niet versoepelen. En nu is (bijna) iedereen verschrikkelijk boos. Want het demissionaire kabinet zou valse beloftes hebben gedaan.

Maar is dat wel zo? Ik heb premier Mark Rutte en coronaminister Hugo de Jonge daarover nooit een belofte horen doen. Maar omdat er weer eens (zogenaamd?) wordt gelekt en vervolgens oeverloos over door wordt geluld en gemiept in tv-programma’s en kranten, voelen veel mensen zich nu schijnbaar genaaid. Terwijl al weken bekend is dat de versoepelingen van de maatregelen afhangen van de besmettingscijfers en het aantal opnames in de uit de voegen krakende ziekenhuizen. En die cijfers zijn hoog, te hoog. Aldus de virologen en de experts van het Outbreak Management Team (OMT).

Voor hun beurt pratende en voor eigen eer en glorie blatende experts. We hebben ze in overvloed in Nederland. Influencers, columnisten, journalisten, maar ook burgemeesters, artiesten en misdaadverslaggevers: ze hebben er allemaal verstand van. Ze weten allemaal het best hoe we deze coronapandemie moeten bestrijden. Ik heb al maanden genoeg van deze betweters. Natuurlijk. Ook ik wil dat we zo snel mogelijk uit deze crisis komen. Wie wil dat niet? En ook zet zo mijn vraagtekens bij sommige onderdelen van het beleid. Waarom gaat het zo langzaam met het prikken? Waarom kunnen de regels niet soepeler? Nou, het is heel simpel: omdat de ziekenhuis overlopen. Omdat we wel genoeg bedden, maar niet voldoende gekwalificeerd personeel hebben. Omdat we helaas te maken hebben met een pandemie die iedereen zwaar heeft onderschat en iedereen lerende de weg heeft moeten leren bestrijden. Waartegen geen medicijn was dat we meteen uit onze kast konden trekken. Ik heb geen verstand van corona en ga echt niet op de stoel van de virologen zitten. Waar ik wel verstand van denk te hebben is communicatie. Want die is in deze coronatijd echt naatje pet. Ik krijg écht de kriebels van dat lekken. Want met lekken, schep je verwachtingen. Verwachtingen die handig zijn als je een plan in de week wilt leggen, maar lastig zijn als je ze achteraf moet temperen. En dat is te vaak gebeurd. Daardoor is de geest voor onder meer de horeca nu helemaal uit de fles.

Het wordt verdomd lastig om die geest er weer in te krijgen. Dat kan alleen als 'we' binnen no-time massaal een prik krijgen, stoppen met dat polderen en écht overgaan tot een crisisstrategie. Er zijn namelijk omstandigheden dat zorgvuldigheid ten koste van het oplossen van problemen gaat. Als je land wordt aangevallen, dan ga je niet vergaderen: dan kom je in actie. Dan grijp je direct in en kom je met een agressieve vaccinatie- en communicatiestrategie waarin zeker niet gelekt mag worden. Niet praten, maar prikken. Zeg ik, als lokale, strontvervelende betweter.