Amy van Broekhoven (rechts) en Jaimy Claessens hopen snel weer te kunnen trainen in de zaal.
Amy van Broekhoven (rechts) en Jaimy Claessens hopen snel weer te kunnen trainen in de zaal. Foto: Rikus ten Brucke

St. Christoffel blijft optimistisch

Venray | Corona beheerst al ruim een jaar het verenigingsleven. Ook gymnastiekvereniging St. Christoffel schikt zich zo goed en kwaad als het kan in het noodlot, want met name voor de turnsport in Nederland trekt de pandemie een zware wissel op de clubs. "We blijven duimen dat het niet meer al te lang duurt voordat we, in ieder geval alvast met de jeugd, weer naar binnen mogen. Maar we kunnen er helaas weinig anders aan doen dan dit af te wachten", berusten de trainsters Jaimy Claessens (26) en Amy van Broekhoven (23) in het onvermijdelijke.


Waar bijvoorbeeld dansverenigingen, scouting en andere (sport)clubs makkelijker naar alternatieven kunnen grijpen, kost dat turnclubs veel meer moeite om bijvoorbeeld buitentrainingen af te werken. Bruggen, springkasten, evenwichtsbalken en turnmatten worden niet zo maar even naar de openlucht gesleept om trainingen aan te kunnen bieden. Trainster Jaimy Claessens, in het dagelijks leven sportconsulent en als zzp'er ook lesgever, kijkt terug op een roerig jaar bij St. Christoffel. "Vorig jaar hebben we in het voorjaar nog best veel buitentrainingen gegeven. Het wordt echter steeds lastiger, het materiaal en het gras hier bij de turnzaal hebben er heel veel van te lijden. Materialen die we toen hebben gebruikt, zijn nu binnen niet meer bruikbaar. We hebben online lessen verzorgd, geprobeerd om iedereen toch bezig te houden." Voor het aanleren van nieuwe technieken zijn binnentrainingen noodzakelijk. Het alternatief was nu meer kracht- en conditietrainingen, meer bootcampen dan turnen. "Voor even is dat leuk, maar de leden hebben specifiek voor turnen gekozen. Dus dat is niet waarvoor ze komen. Momenteel heb ik voor alle groepen die mogen (recreatie, selectie meiden, selectie heren) buiten iets opgestart en heeft iedereen de mogelijkheid om minimaal een per week buiten aan de slag te gaan. Dit zijn met name spellen, bootcamps, kracht, conditie, lenigheid en basistrainingen. Ik probeer hier zoveel mogelijk turngericht te werken, maar dat blijft erg lastig." Amy van Broekhoven, van beroep ergotherapeute, kijkt al vooruit richting het nieuwe seizoen, de vernieuwde oefenstof in het damesturnen. "We zijn ons al intensief aan het verdiepen in die nieuwe oefenstof, zodat als we weer naar binnen mogen, meteen aan de slag kunnen."


De beide trainsters erkennen volmondig dat de coronamaatregelen de vereniging hard hebben getroffen. Vorig jaar konden de leden slechts drie maanden binnen turnen, dit jaar hebben ze de turnzaal nog niet van binnen gezien. Amy: "Met name de senioren hebben hier veel last van. Met hen kun je vanwege de balans niet even op een grasveldje gaan staan. Je merkt het ook enorm aan de motivatie van veel leden omdat het niet meer altijd op turnen lijkt. We zijn enorm afhankelijk van de zaaltrainingen. Veel toestellen zitten verankerd in de vloer, die kun je niet naar buiten verplaatsen. Ook zijn grasvelden niet 100 procent vlak waardoor toestellen niet stabiel neergezet kunnen worden en het onveilig wordt." St. Christoffel telde aan het begin van dit jaar 511 leden (147 senioren en 360 junioren) en is met dat aantal een bloeiende turnvereniging. Bestuur, leiding en trainsters doen er alles aan om de binding met de leden te waarborgen, hoe moeilijk dit ook is in coronatijd. "We proberen alle groepen wekelijks samen te laten komen om te sporten zodat de binding zoveel mogelijk blijft. Plezier stellen we centraal op dit moment. Maar we merken dat het heel erg lastig is, want je kunt niet 'echt' turnen."

Ook qua ledenaantal en het financiële plaatje is het oppassen geblazen. Tot op heden waren de consequenties van de coronapandemie te behappen voor de vereniging. "We weten zeker dat corona leden heeft gekost. En nieuwe leden melden zich niet aan en kunnen we geen perspectief bieden omdat we niet weten wanneer we weer aan de slag kunnen", stelt Jaimy. Amy vult haar aan: "We hebben vorig jaar een contributieverrekening doorgevoerd. Voor een groot deel van de lessen die in het voorjaar vervallen zijn, is de contributie niet in rekening gebracht. Voor het komende kwartaal innen we helemaal geen contributie." De turnclub komt niet meteen in de problemen. Zaalhuur en uren van de leiding zijn de grootste kostenposten voor St. Christoffel. Die kosten zijn in verhouding ook veel lager geweest. De vereniging maakte daarnaast aanspraak op de regelingen vanuit de overheid. "Voor de lange termijn is dit niet genoeg, je teert toch in op je reserves. Investeringen in de materialen worden uitgesteld. Daar is nu minder geld voor beschikbaar omdat je veel minder inkomsten krijgt. We kunnen nu alleen het hoognodige doen." De twee trainsters blijven echter onverminderd positief. "Als we weer naar binnen mogen, dan kunnen nieuwe potentiële leden ook weer proeflessen volgen en krijgen ze een reëel beeld van de turnsport. We kunnen niet wachten totdat het zo ver is."

Afbeelding