'Een dag om nooit te vergeten'
Castenray - Heemstede | Ze was blij verrast, de 81-jarige Ria Guldemond uit Castenray, toen ze onlangs in het gemeentehuis van Heemstede uit handen van burgemeester Astrid Nienhuis twee (foto)boeken met de titel 'Een eeuw Heemstede' ontving. De krasse in Heemstede opgroeide Guldemond was en is nog altijd erg haar nopjes met de boeken en keerde na het bezoek aan haar roots met een brede glimlach terug naar Castenray. "Het was een dag met een lach en een traan. Maar zeker in deze coronatijd kunnen kleine dingen zoveel betekenen", zegt haar dochter Jolanda Smedts, die de actie voor haar moeder op touw zette.
Jolanda Smedts woont al jaren met veel plezier in Leunen. "Oorspronkelijk kom ik uit Haarlem, maar ik ben geboren in Heemstede. Ik heb nog twee zussen, van wie Jacqueline in Castenray woont en in José in Horst. Best bijzonder is dat, dat we met drie zusjes uit Heemstede woonachtig zijn in Noord-Limburg."
Toen Jolanda verhuisplannen had, kwam haar vader Bram helaas te overlijden. "Ik vond het destijds erg moeilijk om mijn moeder achter te laten in Heemstede. Heel voorzichtig zei ik toen tegen haar dat ze zich moest laten inschrijven bij de woningbouwvereniging in Noord-Limburg En wat gebeurde er? Binnen een paar maanden kreeg zij een prachtige seniorenwoning in Castenray! Ze was heel blij om bij ons in de buurt te komen wonen, maar ging haar Heemstede erg missen. Dit gebeurde allemaal in 2006- 2007."
En nu heerst het coronavirus. "Ook mijn moeder is veel in huis. Als ze weggaat, is ze heel voorzichtig om maar geen corona te krijgen", weet haar dochter. "Ik zie haar min of meer een beetje down worden, maar ze slaat zich er goed doorheen. Ze is bezig om een plakboek te maken met wat er allemaal gebeurt in deze coronatijd. Zo komt ze haar dagen wel door. Onlangs moest ik in Haarlem zijn en daar lag een boek ter inzage, getiteld 'Een eeuw Heemstede'. Ik ging op zoek naar het boek, maar kon het nergens vinden. Daarna heb ik de stoute schoenen aangetrokken en de burgemeester van Heemstede aangeschreven. Een beetje brutaal misschien, maar ja…. Soms moet dat. En wat denk je? Ik kreeg een persoonlijke uitnodiging om samen met ma bij haar op bezoek te komen, prachtig toch?"
Met een smoes nam Jolanda Smedts haar nietsvermoedende moeder vervolgens mee naar Heemstede. Na een bezoek aan de markt, lokte haar dochter haar mee naar het gemeentehuis. "Toen er een bode kwam met de vraag of wij soms de afspraak van 12.30 uur waren voor de burgemeester, snapte mijn moeder er helemaal niks meer van. Daarna liepen we samen met de bode door het prachtige gemeentehuis richting de kamer van de burgemeester. Wat een leuke vrouw is dat zeg, Astrid Nienhuis. Hoewel ze haar ambtsketting om had, was het alsof je met je buurvrouw aan het kletsen was. Ze stelde mijn moeder op haar gemak, er kwam koffie op tafel en daarna kwamen de verhalen van mijn moeder over Heemstede. Hoe gelukkig ze daar was en hoeveel ze Heemstede, terwijl ze ook heel gelukkig is in Castenray, mist. De burgemeester smulde van de verhalen en als afsluiting kreeg mijn moeder niet één maar twee boeken over Heemstede, met daarin ook nog een mooie persoonlijke boodschap. Na afloop wandelden we naar de auto en ineens stond mijn moeder stil en ik vroeg haar: 'Wat is er mam?' Ze zei: 'Ik moet het even verwerken, Jolanda', en liet een traantje. Dit gevoel werd opgelost door de zeewind van Zandvoort en al lopende over het strand zei ze dat dit een van de mooiste dagen was in haar leventje, een dag om nooit vergeten."