Nicole Avramidis
Thessaloniki | Nicole Avramidis groeide op in een woning aan de Hoedenmakerstraat in Venray, maar ze woont sinds 2006 in de Griekse stad Thessaloniki. Samen met haar man Tolis en kinderen Sakis (19) en Maria (17) verruilde ze Nederland voor het Zuid-Europese land. Griekenland was Avramidis totaal niet vreemd. Dankzij haar Griekse vader kwam ze er als klein meisje al bijna jaarlijks. "Ik ben hier op mijn plek en volledig gesetteld, maar we hebben in Griekenland roerige tijden meegemaakt", vertelt Nicole vanaf haar balkon.
Nicole doelt op de kredietcrisis in 2008 en de daaropvolgende Griekse crisis in 2010. De lonen daalden en de werkloosheid steeg enorm. Uiteindelijk zat ongeveer een derde van de beroepsbevolking zonder werk. "Het straatbeeld veranderde drastisch en er was veel leegstand in de winkelstraten. In eerste instantie dacht ik: 'we moeten weer naar Nederland'. We hebben daar niet voor gekozen. Ook wij hadden als gezin minder te besteden, maar pasten onze leefwijze aan en hebben ons door de crisis geworsteld."
In de tweede stad van Griekenland woont Nicole met haar gezin in een appartement dat al sinds 1998 in hun bezit is. De verhuizing hing al een tijdje in de lucht, maar kon volgens Nicole ook niet langer op zich laten wachten. "Toen we naar Griekenland trokken was onze zoon Sakis 5 jaar oud en Maria was 3 jaar. Als de kinderen ouder waren geweest, hadden we het denk ik niet meer gedaan. Inmiddels zit Sakis in het tweede jaar van de universiteit van Thessaloniki, waar hij bedrijfskunde studeert, en Maria doet dit jaar eindexamen op het Lykio (havo, red.).
Wat ook meespeelde bij de emigratie was het feit dat Tolis, de Griekse man van Nicole, uiteindelijk toch niet goed kon wennen in Nederland. "Ik leerde hem kennen tijdens een vakantie in Griekenland. Toen sloeg de vonk over en hebben we zes jaar een langeafstandsrelatie gehad. Uiteindelijk verhuisde Tolis in 1993 naar Venray en bouwden we hier samen een leven op. Voor Tolis was het fijn dat mijn vader (in 2009 overleden, red.) natuurlijk Grieks is. Daardoor kon hij makkelijker wennen aan het leven in Nederland. Ik sprak zelf natuurlijk ook wel Grieks, maar nog altijd met een Limburgs accent."
Nicole hoopt snel weer naar Nederland te kunnen om familie en vrienden te bezoeken. "In november 2019 werd mijn vriendin vijftig en ben ik voor het laatst in Venray geweest. Mijn zus heeft nog wel een poging ondernomen om naar Griekenland te komen, maar toen ze eenmaal arriveerde, moest ze de volgende dag weer vertrekken vanwege nieuwe beperkingen. Ik hoop dat de reisbeperkingen niet al te lang meer van kracht blijven."
Omdat de kinderen nog klein waren heeft Nicole er bewust voor gekozen om de eerste jaren niet te werken. In 2017 vond ze een baan als tourleider. De laatste maanden zit ze zonder werk thuis, vanwege de coronacrisis raakte ze haar job kwijt. "Ik ging als gids op de fiets met een groep toeristen langs de highlights van de stad, maar het toerisme is volledig opgedroogd. Mijn man werkt bij de Griekse wegenwacht, dus we mogen niet klagen. We zien door de crisis veel zaken verslechteren in onze omgeving. Soms denk ik terug aan de bankencrisis." In Nederland heeft Nicole nooit in het toerisme gewerkt, ze behaalde haar SPH-diploma en werkte in de sociaalpedagogische hulpverlening. Ze heeft nog getwijfeld om haar diploma te laten vertalen naar de Griekse maatstaven, maar dat is uiteindelijk niet gebeurd. "Het werk dat ik deed met toeristen vond ik geweldig. Er komen natuurlijk ook veel Nederlanders, het is altijd wel leuk om die te begeleiden."
Ook het Griekse leven bevalt Nicole uitstekend. Haar man werkt iedere dag van 07.00 tot 15.00 uur en daarna heeft het echtpaar tijd om samen te genieten van het buitenleven. "We slenteren vaak over de boulevard, pakken een terrasje en genieten volop van het mooie weer en de relaxte sfeer in Griekenland." Ook hebben ze sinds kort een hondje, Bengie, waar ze haar handen vol aan heeft. "Het leven begint hier, zeker in de zomermaanden, pas laat op de avond. Vanaf 21.00 uur komt er leven in de brouwerij en dat duurt tot in de late uurtjes. Ook kinderen spelen tot laat buiten. Die bedrijvigheid op straat is heerlijk. Daar kan ik van genieten. Nu hebben we een avondklok, daardoor is het allemaal ingewikkelder geworden. Vanaf 18.00 uur moet iedereen binnen blijven. Ik snap niet zo goed dat er in Nederland zoveel te doen is om de avondklok, bij ons is dat al veel lang aan de gang. Het is te hopen dat er zo snel mogelijk wordt gevaccineerd. Zoals ik zei, de leegstand in de winkelstraten groeit en ik schrik ook iedere keer van de hoeveelheid bedelaars in de stad. Een vangnet zoals in Nederland ontbreekt in Griekenland."
Om aan de drukte van het hectische Thessaloniki (stad heeft meer dan één miljoen inwoners, red.) te ontsnappen, gaat Nicole samen met haar man Tolis regelmatig naar Sochos, een dorp buiten de stad. "Daar wonen de ouders van Tolis, we hebben daar ook een moestuintje. Veel groenten en fruit kunnen we zelf kweken. Er staan ook veel olijfbomen, aan verse olijven is dus geen gebrek. Het is heerlijk om daar zelf mee aan de slag te gaan. Dat zou ik Nederland nooit gedaan hebben, denk ik."
Nicole mist het contact met Nederland. Vooral toen haar moeder stierf in 2018 en haar ouderlijk huis in de Hoedenmakerstraat werd verkocht. Zo miste ze belangrijke mijlpalen van vrienden en familie en haar eigen vijftigste verjaardag werd niet groots gevierd. Wel kwam haar zus over met haar gezin. Dat was tevens de laatste keer dat ze iemand uit Nederland zag. De verrassing van haar twee vriendinnen, die haar wilden bezoeken voor haar vijftigste verjaardag, kon door de corona ook niet doorgaan. "Op zo'n momenten merk je dat je toch aan de andere kant van Europa woont. Gelukkig zijn er de moderne communicatietechnieken. Dat maakt het allemaal wat makkelijker om contact te maken met vrienden en familie. Als er bezoek deze kant op komt, geniet je wel veel meer samen. Je hebt intensiever contact, maar ik zou ook graag even op de koffie gaan bij mijn zus bijvoorbeeld, maar dat zit er helaas niet in. Hopelijk kunnen we elkaar snel weer in het echt zien."
