Maakt pluche kwetsbaarder?
Venray | Een wethouder is in de basis een multitasker. Hij of zij moet degelijke dossierkennis hebben, uitstekend communicator zijn, leidinggevende eigenschappen hebben, prima kunnen presenteren, een uitgebreid netwerk hebben en, oh ja, van onbesproken gedrag zijn. Dat is nogal wat. Een functie die een begrijpelijk zware wissel op hun privéleven trekt. Is een wethouder die al lang op het pluche zit kwetsbaarder? Dikwijls hebben zij veel wisselgeld verzameld. Dit is onder andere zichtbaar in het steeds minder luisteren naar hun deskundige staf van ambtenaren. Het is een drukke baan en omdat ze alles al meer dan eens hebben meegemaakt voeren ze na verloop van tijd een verzadig politiek of beslissen vanuit het zadel. Dat is dan misschien het moment om aan zelfreflectie te doen en van baan te veranderen, en niet alleen op zondag het vlees aan te snijden. Een voortijdig vertrek van een wethouder om politieke redenen kan heel zinvol en positief zijn. Natuurlijk kan men niet blind zijn voor de nadelen hiervan in concrete zin en op macroniveau, maar we zien ook dat van een dergelijk vertrek een reinigende werking uit kan gaan. Misschien dramatisch voor sommige betrokkenen, maar aan de andere kant van onmiskenbaar belang voor de werking en handhaving van ons lokaal democratisch bestel. Voor een gezond evenwicht is het belangrijk dat een wethouder weet wanneer hij moet opstappen. Wanneer hij meerdere burgemeesters en collega-wethouders heeft meegemaakt, waarmee hij dus het langst zittende lid is geworden, dan moet je gaan nadenken. Andere wethouders voelen zich er alleen voor staan. Het imago van gevallen wethouders is matig tot slecht. Zij die op tijd opstappen gaat het beter af. In de twee voorgaande bestuursperiodes van 2010-2018 is steeds ongeveer 20 procent van de wethouders voortijdig vertrokken, dus zo bijzonder is dit al niet meer.
Peter Custers, Venray