Daniël de Swart
Berlijn | Daniël de Swart (31) groeide op in Blitterswijck. Hij liep voor zijn studie journalistiek onder meer stage bij de correspondent van de NOS in Moskou. Ook werkte hij van 2008 tot 2013 als freelance journalist voor Peel en Maas (nieuwsblad en tv). Daarna verloor de redactie hem eigenlijk uit het oog. Daarom staat hij vandaag centraal in deze rubriek.
Ja, Daniël. Hoe is het met je? Waar woon je tegenwoordig? Met wie? Wat doe je? Praat ons eens bij.
"Het gaat erg goed met me. Na vier jaren als projectmanager in het Nederlandse team van STRATO (bekend van de fijne tv-reclames), werk ik sinds januari als software consultant bij het Duitse bedrijf Cronon. Ik woon samen met m’n vriendin Ingrid en onze 2,5 jaar oude zoon Liam in Berlijn."
Wat heb je na je periode bij Peel en Maas gedaan?
"Na m’n studie Journalistiek in Zwolle ben ik naar Leiden verhuisd voor een master Ruslandkunde. Tijdens deze studie heb ik veel gewerkt bij Peel en Maas en tante Jet aan de Maas in Blitterswijck om te sparen, omdat ik na het afronden van mijn master een langere reis wilde maken. Van dit spaargeld kocht ik in het najaar van 2013 een enkeltje naar Shanghai, waar mijn reis begon. In krap een jaar tijd ben ik van China via Taiwan en Laos naar Thailand en Myanmar gereisd. In India en Nepal heb ik in het Himalayagebergte op 5500 meter hoogte gewandeld en ook de nodige medische sores meegemaakt. Vervolgens ben ik via Rusland, Oekraïne en Georgië teruggereisd naar Nederland. Dit was een roerige tijd, omdat op dat moment vlucht MH17 boven Oekraïne werd neergehaald. Ik herinner me dat ik in de metro zat en gebeld werd door een Russische vriend, die vroeg of alles goed met me ging en er geen bekenden in het vliegtuig zaten. Gelukkig was dit niet het geval. Niet veel later zat ik samen met een vriend op het Nederlandse consulaat in Sint-Petersburg om samen met de consul-generaal te rouwen en stil te staan bij deze tragedie. Kort na terugkomst in Nederland ben ik naar Berlijn verhuisd voor een baan. Sindsdien woon ik in de Duitse hoofdstad."
Ben je een wereldreiziger?
"Absoluut! Ik heb altijd graag gereisd en grijp iedere mogelijkheid met beide handen aan. In 2015 ben ik bijvoorbeeld naar Iran gevlogen en ben daar in m’n eentje rondgetrokken. Het is een erg bijzonder land met een rijke geschiedenis en een bijzonder gastvrije bevolking. Ik heb voornamelijk bij mensen thuis gelogeerd, die ik leerde kennen via de website Couchsurfing. Dit zijn over het algemeen jonge mensen, die hun talen spreken en geïnteresseerd zijn in andere mensen en culturen. De uitwisseling van ideeën en ervaringen was erg leuk en leerzaam. Ook merk je hoe groot de verschillen tussen een land met z’n politieke systeem aan de ene kant en de bevolking aan de andere kant
kunnen zijn."
Heb je nog contact met de regio Venray? Volg je het nieuws?"
"Zo nu en dan. Mijn oma overleed in het voorjaar van 2019. Ik ging tot dan toe altijd even bij haar langs in Blitterswijck als ik in de buurt was. Dit combineerde ik vaak met een bezoekje aan tante Jet aan de Maas. Het was altijd fijn om weer even terug te zijn, herinneringen op te halen, bekenden te treffen en te genieten van de rust en de Maas. Het nieuws volg ik vooral via landelijke media, maar als ik zie dat er regionaal iets groots speelt, kijk ik op de site van Peel en Maas of check het lokale journaal op YouTube. Zo bleef ik onder meer op de hoogte van de gebiedsontwikkeling Ooijen-Wanssum en de nieuwste prinsen tijdens carnaval."
Mis je Blitterswijck weleens?
"Vanaf het moment dat ik vader werd in 2018, denk ik geregeld terug aan de plek waar ik opgroeide. Ik probeer mijn jonge jaren te vergelijken met die van mijn zoontje: de geborgenheid van een klein dorpje waarin iedereen elkaar kent versus de anonimiteit van de grote stad. Toen wij klein waren, speelden we het hele jaar door buiten. Op het trapveldje tegenover de voetbalvelden of op de resten van het kasteel. Dat zijn mooie herinneringen!"
Berlijn, een bijzondere stad?
"Berlijn is groot, divers en een populaire reisbestemming onder Nederlanders. Ik vind de (recente) geschiedenis van de stad erg interessant. Toen ik geboren werd, stond de muur er nog. Toen mijn moeder van mij in verwachting was, heeft zij samen met mijn vader Berlijn bezocht. Ze zijn toen onder meer ondergronds, via het Tränenpalast, naar Oost-Berlijn gereisd. Hun indrukken van dat bezoek zijn erg beklemmend en duister. Tegenwoordig fiets je van oost naar west en andersom. Zonder grenscontroles en meestal zonder te merken dat je je bijvoorbeeld in de voormalige hoofdstad van de DDR bevindt. Genoeg gebouwen waren getuige van verschillende hoofdstukken van de Duitse geschiedenis. Dat vind ik echt fascinerend."
Hoe is het om daar in coronatijd te wonen en te leven?
"Tijdens de eerste lockdown waren de straten verlaten en was het overal rustig. Er was nog weinig bekend over het virus en mensen waren afwachtend. Dit was bijzonder, omdat Berlijners vaak wat onverschillig en rauw zijn. Iedereen droeg vanaf het begin keurig een mondkapje in de supermarkten en winkels. Ook was het aantal besmettingen tijdens de eerste lockdown in Berlijn relatief laag. Vervolgens was er in het voorjaar wat ontspanning en merkte je dat er veel behoefte was aan menselijk contact. De parken en speeltuinen liepen vol, bij ons om de hoek in het park Hasenheide werden ieder weekend illegale raves (dansfeesten) georganiseerd en er leek totaal geen sprake van een pandemie. In het najaar ging het mis met de besmettingen en veranderde onze buurt in een risicogebied. Mijn vriendin en ik werken allebei vanuit huis en op dit moment is de crèche dicht. Dat vergt zo nu en dan wat improvisatievermogen. Klein leed in vergelijking met alle zelfstandigen, winkeliers en restauranthouders. Ik vind het vooral sneu voor hen. Gelukkig kun je bij die laatste groep nog altijd iets te eten bestellen en het zelf ophalen. Op die manier kun je de lokale middenstand nog enigszins ondersteunen."
Wil je nog iets kwijt? Heb je nog een levensles voor onze lezers?
"Daag jezelf uit en doe of maak dingen die je nog niet eerder hebt gedaan!"