Gouverneur Bovens: DICHTBIJ
Mijn schrijven aan u, is niet bedoeld om u te vertellen hoe de uitbraak van het coronavirus in ons land bestreden moet worden. Nee, waar ik u over wil schrijven is dat de crisisbestrijding bij onze professionals in goede handen is, maar dat zij daarbij afhankelijk zijn van de inzet van élke burger. Dus ook van u én ik.
Ik doe dat in de hoop om u te motiveren om mee te blijven doen, mee te helpen, vol te houden en moed te tonen. In de afgelopen jaren heb ik Limburg wat beter leren kennen. En daaruit put ik het volste vertrouwen dat we óók, of beter gezegd juist in déze provincie veel kunnen bijdragen aan het voorkomen van de ergste angst-scenario’s voor het verloop van deze ziektegolf, van deze pandemie. We zijn een provincie waar samen komen, samen leven, samen vieren, samen ondernemen, samen treuren, samen werken en samen zorgen geen vreemde werkwoorden zijn. En ja, ik ken ook de eenzaamheid, teleurstellingen en tegenslagen bij velen. Want het is zeker niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar wij Limburgers zijn wel op ons best als we met elkaar ergens de schouders onder kunnen zetten; niet zelden in competitie met anderen, maar toch, we doen het samen. Dat familiale gevoel, onze netwerkcultuur, onze burgerzin bestaan meestal bij de gratie van de ontmoeting, de nabijheid. En juist daar vraagt deze crisis offers van ons. In groepen samenkomen wordt sterk ontraden. Het gevaar van elkaar besmetten is het grootst via persoonlijke nabijheid (<1,5 meter afstand) of fysiek contact (kussen, handen schudden).