Gezichten uit het verleden (1)
Overloon | Op de begraafplaats van de Commonwealth War Graves Commission in Overloon, in de volksmond ook wel het Engels kerkhof genoemd, bevinden zich 281 graven. Ieder met een eigen verhaal.
In deze reportageserie belicht de Werkgroep Overloon War Cemetery iedere keer kort zo’n bijzonder verhaal. Deze keer grafnummer 13, vak IV, rij D: Wil van der Burgt (1923 – 1944): Nederlander tussen de Britten. Van de 281 graven op deze begraafplaats zijn er 280 van gevallenen afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk. Maar in één graf rust een…. Nederlander. Wilhelm Christian van der Burgt, zoals Wil volledig heet, wordt geboren op Terschelling, op 11 april 1923. Zijn vader is een machinist/stuurman, afkomstig uit Velsen.
Deze Jacobus van der Burgt trouwt in 1919 met Jacoba Vossers, een uit Schoonoord (Drenthe) afkomstige onderwijzeres. Alle vier kinderen van het gezin worden geboren op Terschelling: Jacobus (in 1919), Gerrit (in 1921), Wil (in 1923) en Dorette (in 1925). Wils vader wordt aangesteld als leraar aan de Zeevaartschool De Ruyter in Vlissingen, die op last van de Duitse overheid tussen 1941 en 1945 in Nijmegen wordt gevestigd. Hier verhuist de familie Van der Burgt in 1944 ook naartoe. Voor die tijd heeft de familie dan al gewoond in Vlissingen, Veere en Kamperland.
Na de oorlog keert de familie weer terug naar Zeeland. Nadat Wil met goed gevolg het Gymnasium heeft doorlopen, treedt hij als waterbouwkundige in dienst bij Rijkswaterstaat. Op 6 oktober 1944 meldt Wil, dan 21 jaar oud, zich aan bij de Prinses Irene Brigade. Hij maakt pas elf dagen deel uit van de Headquarters van de Prinses Irene Brigade wanneer hij wordt gedetacheerd bij het 2nd Battalion Royal Ulster Rifles, als tolk-soldaat. Dit Battalion is onderdeel van de Britse 9e Infanterie Brigade. De opmars van het Battalion komt tot stilstand bij Overloon, in oktober 1944. Daar ontstaat een zware strijd met de daar verschanste Duitse troepen.
Op 12 oktober 1944 starten de Britten in een poging een doorbraak te forceren met Operation Constellation, de zogeheten creeping barrage ofwel vuurwals waarbij in totaal meer dan 200 kanonnen onophoudelijk hun lading op de Duitse stellingen afvuren en iedere vijf minuten de Britse inslagen 100 meter opschuiven richting Overloon. Overloon wordt compleet verwoest. Tijdens de hierop volgende gevechten en de Britse opmars naar Venray, sneuvelt Wil op 16 oktober 1944, vermoedelijk tijdens een Duitse mortieraanval. Uiteindelijk wordt Venray op 18 oktober bevrijd.
Wil wordt op die 16e oktober begraven op een geïmproviseerde begraafplaats aan de Venrayseweg, bij De Vers. Begin 1945 wordt hij herbegraven op de CWGC-begraafplaats in Overloon. In de zoektocht van de werkgroep naar een foto van Wil, bij voorkeur genomen zo kort mogelijk voor zijn overlijden, zijn veel Van der Burgt-en en archieven benaderd. Onder andere in Nijmegen, Vlissingen en Goes. Ook is de heemkundekring op Terschelling gevraagd mee te zoeken. Uiteindelijk werd contact gelegd met de dochter van Jacob, de oudere broer van Wil, in Goes. Zij gaf het adres van de dochter van Dorette, de zus van Wil, in Amsterdam. Er waren echter niet meer foto’s beschikbaar dan de foto’s die eerdere bronnen van de werkgroep al hadden. Maar na rondvraag binnen de familie Van der Burgt kwam er onverwacht alsnog een prachtige foto van Wil boven water. Wil van der Burgt, gevallen voor de vrijheid van Nederland. En de enige Nederlander tussen de Britten op de CWGC-begraafplaats in Overloon.
De Werkgroep Overloon War Cemetery stelt zich onder meer ten doel om bij zoveel mogelijk graven op de CWGC-begraafplaats de foto’s en verhalen te achterhalen, eer te brengen aan de aldaar begraven gevallenen en zo deze geschiedenis levend te houden.
Meer informatie over het project en de werkgroep:: @WerkgroepOverloonWarCemetery, www.werkgroepoverloonwarcemetery.jouwweb.nl
Bronvermelding: Richard van de Velde (Prinses Irene Brigade), Gerard Berkers, Antal Giesbers en Herman Dinnissen: Operation Aintree – De Slag om Overloon & Venray (Giesbers Media, 2004). Beide foto's komen uit de collectie van mevrouw C. Geldoff.
