Woninggroep Groene Hart in Veltum 50 jaar jong (3)
Venray | De Heerlense architect Laurens Bisscheroux en de Venrayse aannemer Jan Verhoeven hebben 50 jaar geleden het Groene Hart gerealiseerd. Een experimenteel 'Wonen in het groen'- project. Het fenomeen 'Tiny Forest', ofwel 'maak van je tuin een bostuin' neemt de laatste jaren een vlucht in Nederland. Men streeft naar een betere natuur, afwatering en biodiversiteit. De opkomst van Tiny Forest geeft het Groene Hart alsnog voorzichtig een pluim voorzien van 'zijn tijd vooruit' en 'vandaag de dag actueel'. Hierbij een artikel met persoonlijke belevingen, door de 50 jaren heen, van het wonen in het groen van het Groene Hart.
De grove den, ofwel de mastboom, is prachtig en decoratief. Bij de bouw van de woningen zijn uiteraard meerdere dennen verloren gegaan. Ook hebben stormen schade aangericht. Dan moest er helaas, veiligheidshalve, wel eens een den worden geveld (11).
Desondanks heeft de rode eekhoorn zich prominent weten te handhaven. Al 50 jaar lang hebben wij aandacht voor zijn sierlijkheid en acrobatische sprongen. Die kunnen ook mislukken, getuige onze vondst van een dood jong. De eekhoorn laat zich van een andere kant zien als hij onverstoorbaar zijn tanden in ons tafelkleed zet (12). Dat wordt getolereerd en interessant gevonden om gade te slaan.
Ook valt de grote diversiteit aan vogels op, daarvan hier enkele vogels als voorbeeld. Spechten voeden zich onder meer met insecten in dood hout. Wij genieten dan vaak van de prachtige grote bonte specht. Een vrouwtje (13) probeert zich hier toegang te verschaffen tot een (dood)houten vogelhuisje. Dat lukte haar, maar permanente bewoning is uitgebleven. De mooie Vlaamse gaai (14), een regelmatige bezoeker, eet onder meer eikels en legt daarvan een wintervoorraad aan. Wanneer hij die aanbreekt, ontziet hij de inmiddels ontsproten eikenboompjes.
Bijen blijven boeien. Enkele malen bezoek ontvangen van een luid zoemende bijenzwerm (15). Hommels leven onbekommerd in nesten in de grond. Kleurrijke vlinders sieren witte vlinderstruiken. Dit seizoen hebben wij de weinig voorkomende nonvlinder ontdekt, zij legt eitjes in schorsspleten, haar rupsen eten dennennaalden.
Langere tijd geleden, toen de achtertuinen nog zonder hekken in het dennenbos overgingen, wist onze hond te ontsnappen. Hij keerde triomfantelijk huiswaarts met een fazant in zijn bek. Toen ook regelmatig een egel aangetroffen. Maar het meest bijzondere dier dat wij in dezelfde periode in onze tuin hebben gehad is de bunzing (16), een roofdier dat onder meer jaagt op muizen. De bunzing kon worden gefotografeerd omdat hij op zijn plekje was blijven zitten. Het Groene Hart heeft ons veel meer wonen in het groen gebracht dan verwacht.
Tekst en foto’s: Frans de Roos. Bronnen o.a.: Bakker/Kolvoort: Bomen Leven. Stichting Venray Monumentaal (SVM): secretariaat: Hoofdstraat 23, 5864 BC Meerlo. E-mail: venraymonumentaal@live.nl