Huize Nab Meerlo
MEERLO | Het statige pand huize Meerlo in de dorpskern van Meerlo heeft een bijzondere geschiedenis. Het majestueuze bijna 400 jaar oude pand was ooit bezit van de adellijke familie De Cocq van Haeften. Via een wonderlijke erfenis kwam het in handen van de familie Nab en werd het huis bekend als Huize Nab. In de jaren zestig kocht de gemeente Meerlo-Wanssum het historische huis, dat vanaf dat moment weer Huize Meerlo wordt genoemd.. Het werd gerestaureerd en verbouwd tot ambtswoning van de burgemeester. In 1800 was het ook al de ambtswoning van de eerste burgemeester van Meerlo, A. Venhorst. In 2009 kwam het monumentale pand met bijgebouwen, de grotendeels ommuurde tuin en het zwembad in particuliere handen. Huize Meerlo is een rijksmonument.
Het complex is rond de jaren 1640 gebouwd in opdracht van de Duitse familie Willem van Winckelhuysen. Een hoog wit geschilderd woonhuis met zadeldak tussen twee gezwenkte topgevels, met een grote schuur en bijgebouwen. Doordat een van Willems nazaten in 1703 huwde met Edmond Floris Cornelis graaf van Hatzfeld kwamen de Meerlose bezittingen in handen van de familie Van Hatzfeld. Deze familie kreeg toen ook ’t Kasteelke in eigendom én huize Meerlo. Graaf Edmond van Hatzfeld verpachtte het Kasteelke. Wanneer hij vanuit Duitsland op bezoek kwam in Meerlo, logeerde hij in Huize Meerlo.
In 1834 verkocht hij alle bezittingen in Meerlo en Tienray aan barones Margaretha Anna de Cocq van Haeften, afkomstig van het adellijk kasteel Blitterswijck. Onder andere Huize Meerlo en de watermolen op het Elshout. De in sierankers aangebrachte letter (MA B VH betekenen Margaretha Anna Barones van Haeften) bevinden zich nog op de voorgevel van het pand aan de Molenbeek op het Elshout. Toen de ongehuwde Margaretha overleed erfde haar nichtje freule Anna Ursela Margaretha barones de Cocq van Haeften de Meerlose bezittingen. Anna woonde toen al in Huize Meerlo. Bij haar woonde ook de familie Daniel en Hendrika Nab-van de Waal. Hendrika was ‘kamenierster’ van de freule. Daniel was knecht, zaakwaarnemer en vertrouweling van de freule. Hij en zijn vrouw verzorgde de freule toen zij op hoge leeftijd was.
Als dank werd Daniel opgenomen in de erfenis voor aanvankelijk 200 gulden. Het contact tussen die twee moet heel goed zijn geweest. De barones stapte namelijk opnieuw naar de notaris en liet de akte aanpassen. Zij benoemde de tweeling van Daniel en Hendrika Nab, de jongens Frans Herman en Herman Anne, tot haar erfgenamen. Dit omdat de tweeling 'bij mij thuis worden opgevoed en mij dagelijks veel genoegen schenken ben ik tot het besluit gekomen hen tot mijne erfgenamen te benoemen'. En zo kreeg de tweeling na het overlijden van de freule het Kasteelke, Huize Meerlo en veel grond in eigendom. De oudste van de twee, Frans Herman Nab, kwam uiteindelijk in bezit van Huize Meerlo. Hij trouwde met Hubertina Vermeulen uit Wanssum. De familie Nab moet zeer bemiddeld zijn geweest. Het echtpaar ging elke zondag in een door witte schimmels getrokken landauer naar de protestantse kerk in Blitterswijck. In de wintermaanden trokken de met witte pluimen en belletjes opgetuigde paarden de arrenslede.
Frans was onder meer voorzitter van de Coöp. Stoomzuivelfabriek St. Jan Meerlo en beschermheer van Fanfare Eendracht Meerlo. Vermeldingswaardig is verder dat de protestante vader Frans Herman Nab tien dagen voor zijn overlijden op 2 maart 1933 zich bekeerde tot de katholieke kerk. Frans en Hubertina kregen zes kinderen waarvan er drie op jonge leeftijd zijn gestorven. Van de overige kinderen, Gerard, Siska en Herman is alleen Herman gehuwd. Gerard en Siska bleven in Huize Meerlo wonen. De protestante Gerard was actief bij de R.K. Landelijke rijvereniging Rijdt met Beleid – hij heeft de naam bedacht – maar kon daarvan pas voorzitter worden nadat hij zich tot het R.K.-geloof bekeerde. Ook was hij voorzitter van de Limburgse afdeling Warmbloedfokkers. Hij overleed in 1950. Broer Herman is de grondlegger van de voetbalclub in Meerlo. Als enige voetbalde hij op echte voetbalschoenen, de rest op ‘kistjes van schoester Jan’. Op zeker moment is Herman naar Blerick verhuisd en daar getrouwd met Wilhelmina (Mien) Bexkens. Het echtpaar kreeg acht kinderen. Tijdens de oorlog evacueerde het gezin naar Huize Nab in Meerlo. Moeder Mien schonk in de kelder van kleermaker Reijnders – tegenover Huize Nab – op 17 oktober 1944 het leven aan zoon Hein
Vermeldenswaardig is verder dat eens per maand in de jaren vijftig/zestig de Hengstenassociatie Vooruitgang Venray-Horst-Sevenum e.o. met haar beroemde kampioenshengst Nico van Melo naar Meerlo kwam. Binnen de ommuurde binnenplaats van Huize Nab deed de hengst zijn ‘plicht’. De Meerlose schooljeugd probeerde een glimp op te vangen, staande op de gemetselde brug over de Molenbeek of staande op de tegen de muur geplaatste fietsen. De ongehuwde Ciska Nab bleef alleen in Huize Meerlo wonen tot begin jaren zestig. In 1962 is Huize Nab verkocht aan de gemeente. De gezondheid van Ciska ging achteruit. Ze ging wonen in een huis tegenover Huize Nab in de Cocq van Haeftenstraat. Ze had destijds nog een prachtige jurk van de freule die ze graag showde. Het kostuum van de freule is door de familie Nab geschonken aan het Limburgs Museum in Venlo. Op 72-jarige leeftijd is Siska Nab in 1971 in het verzorgingshuis Schuttersveld in Venray overleden.
Op initiatief van burgemeester drs. René Dittrich kocht de gemeente het monumentale pand begin jaren zestig en liet het helemaal restaureren en verbouwen tot ambtswoning. Meerlo had toen de mooiste ambtswoning met representatieve tuin van de provincie Limburg. Na de familie Dittrich heeft burgemeester Joep Hahn met zijn gezin erin gewoond tot 2006. Het pand is nu particulier eigendom. De witte verflaag is verwijderd. Het statige goed onderhouden pand is een van de parels van Meerlo.