'Het leven glipt uit je handen'
Venray | Moësha Arts (20) en Suzan Wilmsen (22) uit Venray staan zaterdag 31 oktober op het Schouwburgplein voor de actie Last man standing van MIND. De actie die door heel Nederland wordt uitgevoerd vraagt aandacht voor mensen met psychische problemen.
De twee meiden worstelen zelf met psychische problemen, maar staan er ook voor iedereen in Nederland die hier mee te maken heeft. Moësha en Suzan willen met hun actie taboes doorbreken en een gesprek openen rondom psychische problematieken. Daarnaast willen de meiden met deze actie geld ophalen voor de stichting MIND. Moësha en Suzan gaan van 12.00 tot 15.00 uur op het Schouwburgplein staan. De meiden zullen op een verhoging staan met daaromheen dozen met feiten over psychische problemen. "We willen feiten op de dozen schrijven, bijvoorbeeld dat er 19.000 zelfdodingen zijn per jaar,’’ legt Arts uit. De meiden willen een statement maken om zo het taboe rondom psychische problemen te doorbreken. Arts: “Vooral onder jongeren wordt dit probleem steeds groter. Zij willen het er niet over hebben omdat er een taboe op heerst. Er is veel schaamte over dit soort problematieken." De actie krijgt dit jaar voor het eerst op een andere manier vorm. In voorgaande jaren werd Last man standing op een plek gehouden waar mensen uit heel Nederland bij elkaar kwamen om samen actie te voeren en geld op te halen voor stichting MIND. Dit doen ze door drie uur lang op palen in het water te staan. Stichting MIND zet zich in voor alle mensen in Nederland die te maken hebben met psychische problemen. Door de coronamaatregelen wordt deze editie van Last man standing thuis georganiseerd. Dit houdt in dat iedereen die dit jaar meedoet aan de actie op zijn eigen manier invulling kan geven aan hoe men de actie gaat uitvoeren. “Je kunt bijvoorbeeld in je woonkamer gaan staan, in een park of in je dorp en wij gaan op het Schouwburgplein staan om dit jaar actie te voeren”, zegt Arts. “Iedereen kan er gaan staan, je hoeft niet per se voor jezelf te gaan, maar ook voor iemand anders. Zaak is dat de problematiek op een persoonlijke manier onder de aandacht wordt gebracht van het grote publiek."
De twee Venrayse meiden geven aan ook ervaring te hebben met het taboe dat er heerst rondom psychische problemen. “Ik heb sinds mijn zeventiende een depressie en sinds 2015 de diagnose autisme, maar ik heb eigenlijk al van kleins af aan me anders gevoeld,” zegt Arts. “Doordat ik na mijn diagnose autisme geen goede hulp heb gekregen, ben ik in een depressie beland.” Volgens Moësha worden door de bezuinigingen in de zorg mensen zoals zij de dupe. “Je gaat van wachtlijst op wachtlijst.” Arts heeft het basisonderwijs gevolgd, vervolgens drie jaar in het reguliere middelbaar onderwijs, daarna is ze vastgelopen en overgegaan op gespecialiseerd onderwijs. Moësha begon met een hbo-opleiding Docent Nederlandse gebarentaal in Utrecht, maar door gebrek aan goede begeleiding liep ze ook hier vast. Inmiddels doet ze vrijwilligerswerk en volgt enkele dagdelen per week dagbesteding bij de Kunstwerkplaats Venray. “Hogescholen zeggen wel hulp te kunnen bieden, maar in de praktijk valt dat tegen. In de toelatingsgesprekken hebben ze alle begrip, bieden ze faciliteiten aan, zeggen rekening te houden met jouw problemen, in de praktijk komt er weinig van terecht. Er wordt verwacht dat je mee kan gaan in de reguliere stroom, wanneer dit niet lukt voelt het alsof je faalt.”
Arts en Wilmsen geven met hun actie aan vooral openheid te willen creëren rondom psychische problematieken. Suzan werd vroeger veel gepest en kreeg ook psychische problemen. "Mijn ouders en mensen in mijn omgeving toonden heel veel begrip. Er is vooral onbegrip in de maatschappij. Dat maakt het lastig om psychische klachten te hebben." Arts vult aan: "Op een gegeven moment lijkt het leven uit jouw handen te glippen. Ik denk dat mijn klachten een stuk minder impact op mij hebben als er meer begrip zou zijn vanuit de maatschappij.”
Zowel Moësha als Suzan heeft een Instagramaccount waar ze verschillende dingen delen over psychische problemen. "We creëren een community waar leeftijdsgenoten elkaar kunnen vinden die tegen dezelfde dingen aanlopen. Het is fijn om te weten dat je niet alleen bent", is de mening van beiden, Moësha vindt het belangrijk om het gesprek rondom dit onderwerp te openen. "Als je me 31 oktober ziet staan op het Schouwburgplein schroom vooral niet om me aan te spreken,” vertelt ze. "Ik wil een taboe doorbreken en aandacht te vragen voor de actie Last man standing en MIND. Het is natuurlijk mooi meegenomen als we een leuk bedrag kunnen ophalen, maar ik vind het belangrijker om met mensen te praten over dit onderwerp. Als één iemand met mij in gesprek gaat, is mijn dag al geslaagd."
