Galina Smits
Venray | In deze serie nodigen we nieuwe Nederlanders/Venraynaren uit voor een kopje koffie en zijn we nieuwsgierig wat ze van Venray vinden. Deze keer: Galina Smits-Nedyalkova Mladenova (49) uit Bulgarije.
“In 2003 ontmoette ik Peter in Varna, een badplaats aan de Zwarte Zee in Bulgarije. Hij was daar op vakantie. We ontmoetten elkaar in een cafeetje. Mijn nicht en haar Nederlandse man waren daar ook bij. Zij waren met hem bevriend en hadden hem meegenomen naar Bulgarije. We trokken een aantal weken met elkaar op. We hadden beiden net een verbroken relatie achter de rug en voelden elkaar goed aan. De vonk sprong over. Hij is heel lief en rustig en ik ben iemand vol emotie en energie, dus dat past mooi bij elkaar. We bleven contact houden en in oktober 2003 kwam ik drie maanden naar Nederland. In 2004 gingen we samen terug naar Bulgarije. Daar besloten we om samen verder te gaan. Met mijn dochter Silwya van zeventien klikte het inmiddels ook heel goed. Hij is een goede vader voor haar geworden. We zijn in Bulgarije getrouwd. Daar werd ook onze dochter Mirella geboren. In januari 2006 waren eindelijk alle papieren in orde en konden we samen met onze twee dochters naar Nederland, naar Venray verhuizen. We hebben hier een huis gekocht en wonen er nu alweer vijftien jaar. We zijn heel tevreden. Zo voeden we onze kinderen op: wees tevreden met wat je hebt. Wees gelukkig en denk positief.” Dat straalt Galina zelf ook uit. “In het begin moest ik natuurlijk de taal leren. Mijn oudste dochter ging meteen naar school. Overdag was ik thuis met de baby en ’s avonds ging ik naar school. Daar heb ik in driehonderd uur het diploma Nederlands behaald. Maar overdag zat ik thuis met een baby. Ik wilde graag onder de mensen zijn. Bij de Gilde Opleidingen kwam ik informatie tegen over Vrouwencentrum Eva. Daar heb ik toen aangebeld omdat ik nieuwsgierig was wat ze daar deden. Nou, van alles voor vrouwen dus en daar mocht ik een half jaar vrijwilligerswerk gaan doen. Ik paste er op de kinderen van de vrouwen die er les kregen en later organiseerde ik er feestjes. Vervolgens heb ik werk gekregen bij een schoonmaakbedrijf en dat doe ik nu al elf jaar. Ik kom op verschillende plekken en dat bevalt me uitstekend. Mijn hobby’s zijn fietsen, wandelen, yoga en koken. Dat laatste heb ik van mijn moeder overgenomen. Met mijn schoonzoon die chef-kok is kan ik uren praten over lekkere gerechten. We hebben een hele goede band met mijn oudste dochter en haar familie. Zij is inmiddels getrouwd en heeft een dochter van vier en een zoon van zes maanden. Ik pas een dag in de week op mijn kleinkinderen. We zien hen trouwens iedere dag, ze komen altijd ’s avonds bij ons eten. Vandaar de enorme tafel hier in de kamer waar we altijd met zijn allen aan zitten. Het is hier altijd de zoete inval. Met mijn familie in Bulgarije heb ik altijd veel contact gehouden. We gaan er twee keer per jaar op bezoek. Heel fijn om dan mijn vader, zus en vrienden weer te zien. Ze komen ook vaak bij ons in Nederland logeren. Ik ben echt een gezelschapsmens.”
Heb je nog een Bulgaars spreekwoord dat je met ons wilt delen? “Napravi dobro na niakoi bez toi da razbere: doe iets goeds voor iemand zonder dat die persoon dat merkt.”
Interesse om geïnterviewd te worden voor deze rubriek? Mail dan naar redactie@peelenmaasvenray.nl.
