De Sint Annakapel van Geijsteren
Geijsteren | De Geijsterse Sint Annakapel, sinds 1970 een rijksmonument staat aan de Maasheseweg 2 aan de rand van het Sint Annabos in Geijsteren.
De Maas ligt op ongeveer 200 meter afstand en is op de foto nog net zichtbaar links van de kapel. Voorheen was de weg achter het kapelletje de toegangsweg naar de Staai. Daar lag een losplaats en het veer van Geijsteren naar Well. De kasteelruïne ligt oostelijk van de kapel. Rond 1698 werd er al melding gemaakt van een kapel op deze plaats, die was toegewijd aan Sint Anna te Drieën (Sint Anna met haar dochter Maria en het kind Jezus in één beeld verenigd). De Heilige Anna, wordt onder meer vereerd als boerenheilige, die beschermt tegen onheil en ziekte. Zij is patrones van moeders, zwangere vrouwen en het huwelijk. Haar naamdag is 26 juli. Meisjes op zoek naar een man, baden tot de heilige Anna “Sinte Anneke, geef me een manneke”. De vierkante kapel wordt afgedekt door een tentdak met midden op een ijzeren kruis.
Aan de voorzijde heeft de kapel een nis, afgesloten met een hekwerk. Tijdens restauratiewerkzaamheden in 2019 is de kapel, bij het graven van een nieuwe funderingsvoet, omgevallen. Bij het slopen van de resten werden de stenen genummerd en voor zover herbruikbaar op de oorspronkelijke plek teruggeplaatst. Links en rechts onder het stukwerk kwam een zwart kruis tevoorschijn. Binnen in de kapel ontdekte men achter de vierkante nis, een dichtgemetselde nis met een rondboog. Met hulp van aannemer Harrie Eijssen werd in overleg met de Stichting Landgoed Geijsteren, de eigenaar van het kapelletje, en goedkeuring van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed, de kapel herbouwd. Daarbij werd de open nis met rondboog weer teruggebracht. Nog even werd getwijfeld of de kapel wel altijd wit is geweest. Het was bekend dat het een wens was van de toenmalige baron om het kapelletje wit te maken. Daarom werd na de restauratie besloten om het herbouwde heiligenhuisje conform de wens van de baron ook weer wit te maken. De herontdekte kruisen werden als reliëf in de zijmuren teruggebracht. Sinds 1987 zit in de nis een keramisch tableau, gemaakt door Hermance Mees uit Leiden, voorstellende Sint Anna die haar dochter Maria voorleest, dan wel onderricht geeft. Ook het smeedijzeren hekwerk dateert uit deze tijd.
De tijdens de renovatie opgelopen schade werd op vakkundige wijze hersteld door het echtpaar Boy en Ans Oomens-Kateman. Wegkruisen en veldkapellen treft men vaak aan op kruispunten van wegen. In het voorbijgaan
maakten de mensen een eerbiedig kruisteken of baden uit dankbaarheid een gebed.
Tekst en foto: Leonie Cals. Bron: Stichting Kruisen en Kapellen Meerlo-Wanssum; Peter Jacobs, archief SVM. Stichting Venray Monumentaal (SVM): secretariaat: Hoofdstraat 23, 5864 BC Meerlo. E-mail: venraymonumentaal@live.nl