Hendrina Camps
Venray | Hendrina Camps werd op 17 januari 1821 in Venray geboren als dochter van Hendrik Camps en Petronella Jennesken
Ze trouwde voor de eerste keer op 16 oktober 1841 met Joannes van den Broek. Hij werd op 23 oktober 1820 in Venray geboren als zoon van Peter van den Broek en Jacomina van Cuijk. Hendrina en Joannes kregen geen kinderen. Joannes overleed op 28 april 1853 in Venray. Hendrina trouwde voor de tweede keer op 16 juni 1854 als de tweede echtgenote van Jacobus Trijnes. Jacobus werd op 22 april 1818 in Venray geboren als zoon van Henri Trijnes en Henrina van Aarsen. Hij was eerder gehuwd met Johanna Geertrudis Camps en samen hadden ze een zoon, Henri, de latere handelaar en initiatiefnemer van de twee psychiatrische centra in Venray. Henri kreeg nog een halfzusje, die met de laatste 'Esser-burgemeester' Henri Esser trouwde. Jacobus Trijnes overleed op 9 juli 1874 in Venray. Hendrina Camps overleed op 19 februari 1879 in Venray.
Op de foto draagt Hendrina een rouwtoer. Voor weduwen en vrouwen in de rouw waren er diverse rouwtoeren, voor lichte en heel zware rouw. De vrouwen droegen daarbij zwarte sieraden, zoals oorhangers en een enkele of dubbele ketting met een kruis, gemaakt van een soort eboniet – een zwarte glimmende en harde stof van gevulkaniseerd rubber – of van bakeliet, een kunsthars. Bij rouw werd er ook geen kant gedragen, maar de muts was dan gemaakt van witte batist of neteldoek. Batist is heel fijn linnen en neteldoek is een weefsel van garen van de vezels van netelplanten.
Bij echte rouw ging ook dikwijls de muts af en de falie, de ‘foeël’, op. Dat was een grote, lange, zwarte sluier, die tot bijna op de grond hing. De falie werd helemaal over het hoofd geslagen en liet slechts een klein beetje van het gezicht onbedekt. Bij zware of volle rouw droegen de vrouwen een rouwtoer met een voile en zwarte crêpe. Bij lichtere rouw hoorde een rouwtoer met zwarte bloemen, die gedragen werd bij een muts van witte tule. Voor heel lichte rouw was er een toer, die geheel gemaakt was van witte tule. Als de man doodging, werd de rouwtoer een jaar en zes weken gedragen. Bij het overlijden van een broer of zus werd de rouwtoer een half jaar en zes weken gedragen.
Bron: Eduard Messemaeckers. Kijk ook eens op www.rooynet.nl. Daar vindt u tal van oude foto’s, films, documenten en geluidsfragmenten. Ook kunt u daar oude jaargangen van Peel en Maas en het Genealogisch Archief van de Gemeente Venray inzien.
Werkgroep RooyNet/Historisch Platform Venray