Maudie Mandemaker-Giellen op de ic-afdeling van VieCuri in Venlo.
Maudie Mandemaker-Giellen op de ic-afdeling van VieCuri in Venlo. Foto: Eigen foto

Een tweede golf? 'Zien we dan wel'

MERSELO | Nee hoor, een held vindt ic-verpleegkundige Maudie Mandemaker-Giellen zichzelf allerminst. "Absoluut niet", zegt de Merselose met nadruk. Ze doet in deze coronatijden, waarin de intensivecarezorg al enkele weken nadrukkelijk in de schijnwerpers staat, gewoon haar werk, zoals ze het zelf zegt. "Samen lossen we dit op."


De 34-jarige geboren Venrayse is de nuchterheid zelve. Heeft geen behoefte aan een heldenstatus die veel mensen ic-verpleegkundigen tegenwoordig toedichten. "Het is gewoon mijn werk waar ik telkens weer met heel veel plezier naartoe ga. Dat is nu niet anders. Ik kijk op welke afdeling ik sta ingedeeld, doe beschermende kleding aan als dat op een corona-afdeling is en ga aan de slag. Ik doe het graag en dat is niet veranderd." Natuurlijk, ze weet als geen ander dat het andere tijden zijn, het aantal bedden op de ic-afdeling van VieCuri in Venlo, waar ze nu zeven jaar werkt, in een oogwenk verdubbelde van 16 naar 32, het ic-team explosief uitbreidde en de toestroom van ernstige zieke coronapatiënten, die vrijwel allemaal aan de beademing moesten, zorgwekkend groot was, de werktijd verhoogd werd van dagelijks acht naar twaalf uur, en alle ogen in heel Nederland plotsklaps op de ziekenhuizen waren gericht. "In het begin van de crisis hing er op de afdeling een ander sfeertje dan normaal", blikt ze terug. "Alsof je in een droom zat. Er kwamen verpleegkundigen bij die al een tijdje niet meer hadden gewerkt, personeel van de operatiekamers kwam naar ons, we moesten aan elkaar wennen. Maar wat zo mooi was, iedereen is aan de slag gegaan, zonder klagen. Deze klus gaan we met elkaar klaren, was ieders overtuiging. Het management van VieCuri heeft daar absoluut aan bijgedragen door te zorgen dat het allemaal kon. Niet normaal overigens wat er hier allemaal is bezorgd. Bloemen, planten, verzorgingspakketten, bier, chocola, de tafels stonden de hele dag door vol met lekkernijen. Dat voelde wel wat ongemakkelijk." Mandemaker is nooit bang geweest dat VieCuri het niet zou redden. En als de toestroom van ic-patiënten te groot zou worden, een vrees die hardop door deskundigen werd uitgesproken? "Dat zagen we dan wel weer. Het had geen zin om daar bij stil te staan. Maar ook dan hadden we het met de zestig collega's en alle extra hulp die we kregen opgelost. Ben ik van overtuigd."


Voldoening

Maudie Mandemaker ging na Gilde Opleidingen in Roermond als verzorgende aan de slag bij De Zorggroep in Venlo en stroomde na vier jaar door naar de opleiding voor mbo-verpleegkundige bij ROC in Nijmegen. In UMC Radboud leerde ze de praktijk. Vervolgens maakte ze in 2013 de stap naar een leer/werkplek op de ic-afdeling van VieCuri in Venlo, waar ze het ic-vak leerde. De theorie maakte ze zich eigen in het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein, waarmee VieCuri voor de ic-afdeling samenwerkt. Oktober vorig jaar startte ze met de opleiding ventilation practitioner, een verdieping in de ademhalingsproblematiek bij de patiënt, vanaf simpele ondersteuning met zuurstof tot en met de volledig beademde patiënt op de Intensive care. Die studie komt haar prima van pas nu de ic vooral wordt bevolkt door patiënten met een breed palet aan ademhalingsproblemen. "De kennis kan ik nu delen met collega's. Daar haal ik veel voldoening uit. We wisten allemaal weinig van 'coronalongen'. Het was heel erg zoeken en literatuur erover was er nog weinig. Daar komt nu heel snel verandering in. We wisselen ook veel kennis uit met andere ziekenhuizen. Je merkt dat elke patiënt anders is, een op maat gesneden behandeling nodig heeft. Er komt veel bij kijken. Problemen met de bloeddruk en de stolling kunnen optreden, sommige patiënten moeten gedialyseerd worden en allemaal leveren ze per dag enorm veel spierkracht in. Dat geldt ook voor de ademhalingsspieren. Na een ic-opname wacht elke patiënt een lange weg naar herstel."

In het begin was er wat angst bij haar om zelf besmet te raken, maar ze was daar snel overheen. "De veiligheidsmaatregelen zijn streng en goed. Nee, ik ben niet bang dat ik thuis mijn man en twee kinderen besmet. Je moet zelf alert zijn, ter bescherming van jezelf en anderen." En die tweede golf van coronapatiënten waar deskundigen serieus rekening mee houden? "Daar zijn ze bij VieCuri op een managementniveau al mee bezig. Wij handelen naar wat er nu is. Wat er komt, dat zien we dan wel."

Afbeelding
Maudie Mandemakers-Giellen