'Grote verantwoordelijkheid'
VENRAY | Ook voor Debbie Mulders (26), ambulant verpleegkundige in de thuiszorg, is er sinds de coronacrisis veel veranderd. Er is een wereld van voor de crisis, een van tijdens, waar ze momenteel middenin zit, en erna. Hoe die laatste wereld eruitziet, weet nog niemand. Mulders: "Nu is de onrust groot onder de mensen."
De eigenaresse van Zorgteam Venray verleent dagelijks met haar collega en vijf parttimers vijftien cliënten een breed palet aan zorg. "De mensen zijn tussen de 65 en 92 jaar", legt Mulders uit. "Via het ziekenhuis, ons eigen sociale netwerk of zorginstanties als Proteion en De Zorggroep komen we in contact met de cliënten die zorg nodig hebben. We maken afspraken met ze en de familie en verlenen zeven dagen in de week zorg bij de mensen aan huis. De zorg leveren we vanuit een ZVW-, WMO-, WL- of PGB-indicatie. We rijden elke dag een ochtend- en een avondroute. Een groot voordeel voor de mensen is dat ze vrijwel altijd dezelfde gezichten zien. Het grote voordeel is dat we als kleinschalig team korte lijnen hebben met cliënten, familie en mantelzorgers. Ons team bestrijkt de gemeente Venray. Toevallig wonen nu al onze cliënten in Venray. De Zorggroep, Buurtzorg, Proteion en Zorgteam Venray zien elkaar niet als concurrenten. Integendeel zelfs. Het probleem in Venray is nu zo groot dat zelfs niet alle zorg kan worden gegeven. We hebben elkaar nodig."
De dagelijkse zorg die de geboren en getogen Venrayse verleent, is niet veranderd.
"De verpleegtechnische handelingen en de dagelijkse zorg zijn hetzelfde gebleven. Psychische begeleiding deed je ook al. Maar dat laatste is nu veel harder nodig. De mensen zitten vol vragen, zijn onzeker over wat er gaat gebeuren. In de meeste gevallen komt er niemand meer op bezoek. Door het binnenzitten komen de muren op ze af. De zorg bestaat daarom ook voor een groot deel uit psychische hulp. Tijdens de opleiding heb ik een stukje psychiatrie gehad. Dat helpt. We nemen tegenwoordig soms ook de boodschappen mee, zodat de kwetsbare ouderen zo min mogelijk onder de mensen hoeven te komen. Wat voor de coronaperiode vanzelfsprekend was, daar denk je nu extra goed over na om geen fouten te maken. Dit kost wat extra energie. Omdat wij de enigen zijn die nog in huis komen, geeft je dat een grote verantwoordelijkheid. Je wilt koste wat kost voorkomen dat door jouw toedoen iemand besmet raakt. Wij dragen bij iedereen waar we komen mondkapjes en handschoenen. Lichamelijk contact beperk je tot een minimum. Natuurlijk, met veel handelingen is dat niet te voorkomen, maar beperken kan altijd. Waar een vermoeden is van het coronavirus of waar het al binnen is, daar dragen we meer en beter beschermingsmateriaal zoals een schort en spatbril. Gelukkig zijn we nog bespaard gebleven van het virus. Onlangs hadden we bij een cliënt wel het vermoeden. Dan wordt direct de huisarts ingeschakeld. Omdat we van cliënt naar cliënt gaan, moeten we erg oppassen. Ja, dat zorgt voor druk. De mensen begrijpen het wel."
Zie ook hiernaast.
'Niet alle zorg kan nu in Venray worden gegeven'
