Bloemen voor mantelzorger
Venray | Met de paasdagen in het vooruitzicht trokken Joke Halmans en Maria Bouwman van het Alzheimer-team Venray er onlangs op uit om mantelzorgers in de regio te verrassen met een bosje paastulpen.
Zowel Halmans als Bouwman treedt normaliter op als gespreksleider van bijeenkomsten voor mantelzorgers van mensen met dementie. Tijdens deze bijeenkomsten kunnen mantelzorgers elkaar ontmoeten om ervaringen uit te wisselen en lief en leed met elkaar te delen. "Normaal gesproken is de mantelzorg voor een dierbare met dementie al heel belastend, zowel fysiek als mentaal", vertelt Halmans. "Maar vooral in deze moeilijke tijdens van de coronacrisis hebben zij het bijzonder zwaar. Bezoek van familie en vrienden is niet toegestaan, waardoor deze mensen er nagenoeg alleen voor komen te staan en het isolement op de loer ligt."
Bouwman vult haar collega aan: "En bijzondere dagen zoals de paastijd maken het voor deze mensen nog eens extra moeilijk." Met deze tulpenactie willen Halmans en Bouwman laten zien dat ook de mantelzorgers niet vergeten worden. "We applaudisseren terecht voor alle medewerkers in de zorg, maar deze vaak onzichtbare helden verdienen ook zeker onze steun en waardering."
Annie Röttgering uit Venray is mantelzorger van haar man Ben. Het bosje tulpen kwam voor haar als welkome verrassing. "De mensen van Alzheimer-team Venray doen zo ontzettend veel voor ons. We kregen zelfs twee bosjes bloemen, want dankzij een initiatief van Ali B stond er later nog een boeketje voor ons klaar. We hebben heerlijk verse bloemen in huis nu."
Videobellen en telefoneren zijn een welkome afleidingen voor Röttgering en haar man. Het echtpaar komt nog maar een keer per dag buiten en bezoek komt er vanwege de coronacrisis niet meer. "We maken in alle vroegte een rondje door het Odapark. We komen dan andere ouderen tegen, maar houden netjes afstand. Gelukkig kunnen we dat rondje nog maken, want anders kwamen we nergens meer. Ik mag niet ziek worden, mag niet wegvallen, want dan hebben we echt een probleem. Ik ben heel voorzichtig. Dat moet ik ook zijn van de kinderen."
Röttgering mist vooral het contact met de buitenwereld. "Ik bel nog veel met vriendinnen en ik kan ook videobellen met de familie, maar het is toch anders dan normaal. Je bent graag onder de mensen en dat kan nu gewoon niet. Dat is wel erg moeilijk. We kunnen het risico op dit moment niet nemen en maken er maar het beste van."
'Onzichtbare helden verdienen zeker steun in de rug'
Om haar te ondersteunen worden onder meer haar boodschappen gedaan en op zaterdag brengen de zoons vers brood. "We houden wel afstand en ik haal de boodschappen beneden in de galerij op. We hebben alleen op ruime afstand contact."