Roeland Dobbelaer
Utrecht | Hoe is het toch met Roeland Dobbelaer? De filosoof en mediaondernemer is geboren en getogen in Venray, maar is al jarenlang met zijn gezin gesetteld in Utrecht. Dat wil niet zeggen dat de 57-jarige Dobbelaer Venray nooit meer bezoekt: "Ik ben vorige week nog op bezoek geweest bij mijn 89-jarige moeder. Ze woont nog steeds zelfstandig in het huis waar ik opgroeide aan de Kolkweg."
Toch was het bezoek dit keer anders. Een bosje bloemen en een kilootje asperges brengen, is door coronacrisis niet meer zo vanzelfsprekendheid. "Ik klopte met drie kinderen (Dobbelaer heeft er samen met zijn vrouw vier, red.) op het raam om haar te begroeten. We wilden eigenlijk niet naar binnen gaan, maar uiteindelijk hebben we op vier meter afstand toch een kopje thee gedronken."
Dobbelaer groeide samen met zijn ouders, grote zus en twee broers op in Venray. Hij droomde altijd van een bestaan als journalist. "Ik werd redacteur van de schoolkrant. In die tijd was de krant nogal links georiënteerd. Toen we kritisch schreven over al die zaken die God verboden heeft, werd de krant onder censuur van de rector gesteld. Twee redactieleden hebben in de nacht voor Koninginnedag 1980 uit protest de school onder gekalkt. Ik kan niet zeggen wie het waren, want die personen zijn inmiddels ook zeer gerespecteerde burgers. Deze actie heeft destijds ook groot in nieuwsblad Peel en Maas gestaan."
Als tegenactie richtte Dobbelaer zijn eerste eigen krant op onder de naam Grote Mond. "De eerste editie van het toch wel anarchistische blad hebben we voor het schoolplein uitgedeeld. De rector kwam briesend naar buiten, maar kon ons niet tegenhouden. We stonden immers op openbaar terrein. De Grote Mond heeft nog vier jaar na mijn vertrek bestaan."
Op zijn negentiende verliet Dobbelaer Venray. "Daar was ik echt aan toe. Ik was klaar om het huis te verlaten. Niet dat ik het thuis slecht had hoor, maar ik was in die tijd nogal vrijgevochten. Ik wilde journalistiek gaan studeren in Utrecht. Dat wilde ik altijd al, maar ik werd uitgeloot. Ik wil de militaire dienst ontwijken, dus ik koos daarom heel bewust voor de studie filosofie. Ik was altijd al filosofisch ingesteld en heb een brede intellectuele belangstelling. Die opleiding paste in mijn ogen perfect."
Na zijn studie begon Dobbelaer in eerste instantie met het schrijven van artikelen als freelancer. "Ik maakte verhalen over filosofie. Dat deed ik onder meer voor de NRC en Intermediair. In 1992 startte ik met Filosofie Magazine mijn eerste professionele tijdschrift. Dat was nogal een hele opgave. We hadden geen geld, het was een ware zoektocht naar kapitaal." De bladenmarkt heeft Dobbelaer daarna nooit meer losgelaten. Inmiddels is hij 41 jaar werkzaam in de tijdschriftenbranche. Niet lang na het opzetten van Filosofie Magazine werd hij hoofdredacteur van Natuur&Techniek. "Ik heb tijdens mijn lange loopbaan diverse tijdschriften en uitgeverijen opgezet. In 1999 stond ik aan de wieg van Veen Media en later ontwikkelde ik Beta Publishers."
41 jaar enthousiast als filosofische mediaondernemer
Veel ondernemingen heeft Dobbelaer opgezet en later verlaten. Toch staat hij nog als algemeen directeur aan het roer van Twin Media, bestiert hij als commercieel directeur Alea Publishers, is hij hoofdredacteur van De Leesclub van Alles en plannenmaker bij de bijbehorende verkopende boekensite Bazarov.com. Bij Alea Publishers (‘alea’ betekent dobbelsteen in het Latijn) werkt Dobbelaer nauw samen met zijn broer Pepijn. "Ik ben als filosoof de commercieel directeur en mijn broertje, dat mag ik zeggen want hij is acht jaar jonger, is de algemeen directeur. Hij is politicoloog, dat vult elkaar dus mooi aan." De tijdschriften die de broers uitgeven binnen Alea Pubishers zijn voornamelijk vakbladen. "We maken nu onder meer bladen voor bakkers en slagers." Dobbelaer voorspelt moeilijke tijden voor de papieren uitgaves die hij samen met zijn medewerkers met veel liefde maakt. "Steeds minder mensen zijn lid van vakverenigingen, de oplages van vakbladen dalen. We leven in een bijna digitaal universum. De komende twintig jaar verwacht ik een gigantische kaalslag voor de papieren media. Het wordt steeds meer een nichemarkt en je moet creatief denken om te overleven. Je moet meer zijn dan alleen een tijdschrift. Het moet een platform worden waar mensen ook met elkaar kunnen discussiëren." Met elkaar in discussie gaan, kan met De Leesclub van Alles. "Bij deze website zijn zo'n 120 recensenten aangesloten. We beoordelen boeken en willen op die manier het lezen stimuleren. Ik probeer zelf twee boeken per week te lezen. Het werkt voor mij erg ontspannend. We willen met De Leesclub van Alles en Bazarow.com de het grootste boekenplatform van Nederland worden. Er worden nog steeds veel boeken verkocht, maar de grote geldstromen gaan naar de grote internetwinkels. Daar zien de auteurs niks van terug. Wij willen de geldstroom terug naar de schrijvers brengen. Op die manier kunnen zij weer nieuwe boeken schrijven en kunnen wij van die boeken genieten." Dobbelaer haalt daarnaast zijn energie uit creatieve denkprocessen. Zo voegde hij onlangs twee medische bladen samen tot een nieuwe titel. "Ik vind het heerlijk om te sparren over creatieve invullingen. Denk out of the box. Vaak wordt het eindresultaat dan beter."
Hoewel Dobbelaer op zijn plek is in zijn geliefde stad Utrecht, denkt hij ooit nog de rust op te zoeken van het platteland. "Terug naar Venray kom ik niet, dat is toch te zuidelijk. Net buiten de Randstad kun je ook heerlijk rustig wonen. Als ook de laatste twee kinderen gaan studeren, zou ik die rust wel weer willen opzoeken." Tijdens de coronacrisis is het complete gezin Dobbelaer thuis in Utrecht. De ondernemer vindt het prettig om zijn gezin samen te hebben. "Eigenlijk lijkt mijn leven op dit moment best wel op dat van mijn ouders. De rebelse tiener die ik was met schoolkrant De Grote Mond is een stuk rustiger. De cirkel is wat dat betreft rond en dat vind ik ergens wel heel erg mooi."
