Oscar

22 januari 2020, 09:10

Afgelopen weken was bij de Filmkring 'The Professor and the Madman' te zien. Mel Gibson en Sean Penn spelen de titelrollen, de film vertelt hoe het Oxford English Dictionary tot stand kwam. In de Venrayse kroeg en aan de vergadertafel leidde deze film tot gemengde reacties. Vooral beide acteurs maakten de tongen los. Snap ik, want zij domineren de film. Zij zijn de film.

Het was een tijdje schering en inslag: acteurs die iemand met een beperking speelden om een Oscar binnen te slepen. Dustin Hoffman (autisme) won hem voor Rain Man (1989); Daniel Day Lewis (verlamde schilder) voor My Left Foot (1990); Robert de Niro (ex-comapatiënt) werd genomineerd voor Awakenings (1991). 'Misschien werkt dat nog steeds,' moet Penn gedacht hebben. Hij speelt een man met schizofrenie, een baard en (tijdelijk) een kaal hoofd én gaat een paar keer flink uit zijn dak. Gibson doet het met eenzelfde baard, een Schots accent en een lage stem.

Zoals in het verhaal alles moet wijken voor beide heren (voor Gibsons levenswerk offert zijn gezin zich op, voor Penn wordt de gevangenis een bibliotheek), zo wordt het fascinerende verhaal ondergeschikt gemaakt aan de acteurs. Alles zetten ze zwaar aan. Te zwaar: de leden van de Academy nomineerden hen niet eens.

Hou het klein, mannen.