Nominatie als bekroning
Veulen | Het jaar 2019 had voor Annette Aerts uit Veulen een bijzonder hoogtepunt. De 39-jarige Aerts kroonde zich op 1 juni totaal onverwachts tot Nederlands kampioen rolstoeltafeltennis. De titel leverde haar ook een nominatie op voor het Venrayse sportgala. Aerts werd genomineerd in de categorie sporter met een beperking. "De nominatie was een mooie verrassing. Dat had ik nooit verwacht", vertelt Aerts aan de keukentafel in Veulen.
Door Willem Menting
Haar blik dwaalt even af naar een bijzondere fotocollage aan de muur. De collage wordt gesierd door een bijzondere 'gouden' medaille met rood-wit lint. "Het Nederlands kampioenschap was echt wel het hoogtepunt van het jaar. Ik had nooit verwacht dat ik de titel zou grijpen", zegt Aerts nog altijd vol ongeloof. Ze reisde naar Den Bosch met de gedachte om twee of drie wedstrijden te winnen. Uiteindelijk won ze zeven wedstrijden op rij en pakte ze de Nederlandse titel. "Het ging op die dag allemaal hartstikke goed. Je hoopt natuurlijk wel dat je wint, maar dat het zo goed zou gaan had ik echt niet durven dromen. Er deden ongeveer honderd deelnemers mee aan het NK."
Ze belde haar vriend Eric en ook hij kon het niet geloven. Eenmaal thuis zag ze dat het huis werd versierd en ook de vlag wapperde aan de Veulenseweg. Ze werd niet veel later zelfs verrast door haar vriendengroep en de joekskapel. "Ik zat in de tuin en zag al een aantal vrienden van ons voorbijfietsen. Sommigen hadden instrumenten bij. Ik dacht nog: Heb ik iets gemist of zijn we niet uitgenodigd?" De vrienden van Aerts waren haar niet vergeten. Zij verzamelden zich bij Nijsen Granico een eindje verderop. Vanuit daar zou het gezelschap met muziek naar het huis van Aerts trekken. "Ik hoorde plotseling muziek en het geluid kwam steeds dichterbij. Ze brachten voor mij een heuse serenade. Dat was echt wel bijzonder. Ik heb van alle festiviteiten ontzettend genoten. Er was een spandoek gemaakt en veel mensen uit het dorp kwamen mij feliciteren."
Aerts kwam pas enkele jaren geleden in aanraking met tafeltennis. Daar moest wel een ernstig ongeval aan te pas komen. Aerts moest lang revalideren en werd afgekeurd om te werken. In de Sint Maartenskliniek bij Nijmegen kwam ze in aanraking met rolstoeltafeltennis. "Het ging al vrij snel best aardig. Ik bleek er talent voor te hebben. Ik heb in het verleden veel gevoetbald en deed aan volleybal, maar dat is vanwege mijn beperking niet meer mogelijk." Afgelopen jaar trainde ze als rolstoeltafeltennisser één keer bij ISVB Venray en vanaf volgend jaar gaat ze wekelijks twee keer trainen bij Red Stars in Venray. "Daar heb ik ontzettend veel zin in. Sinds mijn kampioenschap speel ik op een hoger niveau en ik merk dat ik meer training nodig heb. Ik verlies nu vaker en je wilt natuurlijk winnen." Vooral de gezelligheid trekt Aerts enorm. "Je speelt wel alleen, maar het groepsgevoel met de clubleden is erg belangrijk. Het is altijd erg gezellig."
Aerts werd geboren in Melderslo de liefde voor Eric trok haar uiteindelijk naar Veulen. In het Venrayse kerkdorp is ze inmiddels helemaal op haar plek. "Het is een klein maar gezellig dorp. We hebben een hechte vriendengroep en er komen veel mensen over de vloer." Dat Aerts vanwege haar beperking niet meer kan werken, wil niet zeggen dat ze de hele dag stilzit. "Ik ga sinds een paar maanden naar de dagopvang. Daarnaast schilder ik graag en ook maak ik veel kaarten. Dat kunnen allerlei kaarten zijn trouwens. Kerstkaarten, verjaardagskaarten eigenlijk alles wat je kunt bedenken. Daarnaast vind ik knutselen en kleien erg leuk. Ondanks dat ik voldoende dingen heb om te doen, verveel ik me toch nog wel eens."
Toch is schilderen naast tafeltennis de grootste passie van Aerts. In haar woning hangen diverse werken van haar hand. Zo siert een portret van hun hondje Senna de gang en hangt er in de keuken een groot schilderij van een tractor. "Het vaakst schilder ik voorwerpen. Ik pak dan een foto of ik zoek een plaatje op internet op en dan schilder ik die na. Ik ben ook nu weer met een groot doek bezig. Ik wil er nog niet te veel over zeggen, maar het heeft met een dier in een bijzonder landschap te maken."
De komende weken hoeft Aerts even niet aan tafeltennissen te denken. Er zijn de komende tijd geen toernooien dus ze heeft om andere leuke dingen te doen. "Er is geen competitie waar ik aan mee kan doen, moet me altijd inschrijven voor speciale toernooien. Ik speel ongeveer acht toernooien per jaar. Afgelopen week kwam ik nog in actie, maar dat was geen succes. Ik won slechts een wedstrijd. Wellicht komt er ooit nog een tafeltennistafel bij ons in de tuin. Dan kan ik nog meer oefenen en beter worden."