Toon
Toen ik in augustus de oefenwedstrijd floot van VVV onder 19 – met Venraynaar Stan van Dijck – tegen Willem II, schitterde één man door afwezigheid: Toon Poels, opa van Stan. Daar moest een goede reden voor zijn. En inderdaad: hij was naar een begrafenis.
Waar Stan speelt, is Toon. En als je hem zo vaak ziet spelen, mag je er ook wat van vinden. Dus dat doet Toon. Sinds Stan overstapte van SVV naar VVV (slechts enkele jaren geleden) is Toon nooit te beroerd om zijn mening te geven over Stans spel en ontwikkeling. Kritisch, maar altijd met respect. Toen Stan een keer een rode kaart kreeg (overigens niet van ondergetekende), was Toon – zelf oud-scheidsrechter – eerlijk: 'Die was terecht. Moet hij van leren.'
Leren deed Stan blijkbaar. Afgelopen zaterdag werden zijn inzet en geduld beloond: de laatste tien minuten van VVV-PEC Zwolle mocht hij meedoen als breekijzer, won kopduels, scoorde bijna.
Toen hij de leeftijd had die Stan nu heeft, ging VVV-fan Toon (nu 82 jaar) op zondag met het busje van winkelier Harry van Dijck vanuit Merselo naar Venlo. Ik zie het stralende gezicht voor me van opa, 63 jaar later, die zijn kleinzoon ziet staan aan de zijlijn, luttele seconden voor zijn eredivisiedebuut. Pakken ze hem niet meer af. En hem ook niet