Restauratie Grote Kerk Venray
Venray | Om het meest in het oog springende gebouw in het centrum van Venray als cultuurhistorisch erfgoed veilig te stellen voor toekomstige generaties, wordt de St. Petrus' Bandenkerk (Grote Kerk) in Venray tussen eind 2019 en begin 2020 gerestaureerd. Het project 'Rondje Kerk' bestaat uit drie delen: de restauratie van het kerkgebouw, de glas-in-loodramen in de rechterzijbeuk (zuidzijde) en het aanbrengen van voorzieningen in de toren.
Door Pim van Goch
Het restauratieproject is toekomstgericht, wat betekent dat het gebouw 'toekomstproof' wordt gemaakt. De kerk is immers een belangrijk onderdeel van het Venrayse erfgoed. Bovendien is het na afloop van het project voor bezoekers mogelijk de 85 meter hoge toren op een veilige manier tot aan de trans (omgang) te beklimmen.
Daarnaast kunnen er door aanleg van nieuwe voorzieningen in de toren meer wisseltentoonstellingen worden georganiseerd. Een ander bijkomend doel van het restauratieproject is meer bezoekers te mogen ontvangen. De Grote Kerk bevat een enorme kunstschat. Met ruim negentig beelden bezit de parochie een van de grootste kerkschatten van Noordwest-Europa op het gebied van middeleeuwse beeldhouwkunst.
De kathedraal van de Peel, zoals de Sint-Petrus' Bandenkerk vanwege haar afmetingen ook wel wordt genoemd, was niet de eerste kerk die op deze plaats werd gebouwd. Uit archeologisch onderzoek na de verwoesting tijdens de Tweede Wereldoorlog is gebleken dat al in de 10e eeuw er een kerk stond die later werd uitgebreid tot een bouwwerk met de afmetingen van het huidige middenschip (50 m lang en 10 m breed). In een dagtekening uit 1220, van een oorkonde van paus Honorius III, wordt de kerk vermeld.
In 1224 was de toen romaanse kerk uitgegroeid tot een gebouw bestaande uit drie beuken. Vanaf 1401 werd tegen de romaanse kerk de westtoren gebouwd. Het huidige laatgotische kerkgebouw stamt uit de tweede helft van de vijftiende eeuw. Het zuidportaal stamt uit 1521.
De kerk werd in de negentiende eeuw meerdere malen gerestaureerd. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, op 17 oktober 1944, een dag voor de officiële bevrijding van Venray, werd de kerktoren door de Duitsers opgeblazen. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden tijdens de geallieerde bevrijding werd het gebouw bijna geheel verwoest. Een bewaard gebleven Duits notitieboekje schetst een beeld van de laatste dagen van de bezetting.
Laatste restauratie- werkzaamheden waren in 1987
In de toren is een replica te bewonderen. Het gewelf van de kerk werd al in de jaren 1947-'48 hersteld. De restauratie van de toren liet echter nog even op zich wachten en deze werd pas in 1961-'62 herbouwd. De laatste restauratiewerkzaamheden vonden plaats in 1987. Het is anno 2019 weer tijd voor een grote restauratie. Inmiddels zijn de werkzaamheden gestart en staan de steigers zowel binnen als buiten tegen de ramen. Het glas wordt verwijderd en opgeknapt.
Het loodwerk wordt vervangen en het stucwerk aan de binnenkant bijgewerkt. Links naast de ingang van de kerk is een doorbraak gemaakt, hier wordt straks een toilet geplaatst. Doordat de toren later tegen de kerk is gebouwd en deze bovendien los staat van het gebouw, bestaat er een tussenruimte waar beton is gestort. Dit is de plek waar de doorbraak voor het toilet is gemaakt.
Het kostbare restauratieproject van 2019-2020 wordt voor een groot deel mogelijk gemaakt door de provincie Limburg en het bisdom Roermond. Daarnaast is het aan de parochie om de rest van de kosten te dekken. Om dit mogelijk te maken worden verschillende acties op touw gezet. Een van deze acties is het verkopen van traptreden in de toren.
Op de hoogte blijven van het laatste nieuws en de acties? Houd Peel en Maas in de gaten en/of op kijk op Facebook: @grotekerkvenray.