Kerk
Ik ben fan van plekken die je verleden en je heden bij elkaar brengen, omdat dwarsverbanden in de tijd helpen om van het leven meer te maken dan een opeenvolging van gebeurtenissen.
Toen ik vorige week zaterdag in de Merselose kerk zat om pa te gedenken, zag ik hoe weinig daar is veranderd in de veertig jaar sinds ik de mis diende. Er zijn kroonluchters opgehangen en de biechtstoel is deels van glas voorzien, maar verder verraadt alleen de afbladderende muurverf dat de tijd niet heeft stilgestaan. Dat afbladderen deed me denken aan het Rijke Roomsche Leven.
We gingen op misdienaarsreisje naar Wanroij met pastoor Jans. 's Ochtends kregen we allemaal tien gulden van hem. Een fortuin. Dat zou ik niet op krijgen, bedacht ik me, en wat ik overhield zou ik op de kermis spenderen aan de balco rotor: een ronde glazen plaat met daarop bakjes met waardebonnen draait rondjes, je drukt op een knop en een lange arm schuift (hopelijk) bakjes eraf. Leukste spelletje ooit.
Aan het begin van de middag riep pastoor Jans ons bij elkaar en deed hij iets wat ik amper kon geloven: hij overhandigde ons allemaal ook nog een briefje van vijf gulden. Sprakeloos en met heel grote ogen keek ik van pastoor Jans naar Joost van den Vondel. Een gelukzalig moment.