Besmet met speerwerpvirus
Venray | Atletiek- & Triatlon Vereniging Venray introduceert op vrijdag 15 november het Atletiekcafé. Clubgebouw 't Wisselpunt aan de Sportlaan 1 biedt die avond plaats aan iedereen die meer te weten wil komen over atletiek onder het motto Atletiek biedt zoveel meer dan hardlopen!
Vanaf 20.00 uur laten drie gastsprekers horen en zien wat atletiek voor hen betekent, wat het hen heeft gebracht en wat ze daarvoor (hebben) moeten doen. Aan het woord komen B-juniore en meerkampster Anne Knijnenburg en de huidig Nederlands kampioen op de halve marathon Jesper van der Wielen. In Peel en Maas deze week een korte introductie van de derde spreker, Johan Van Lieshout, meervoudig Nederlands kampioen speerwerpen en tegenwoordig trainer van atleten en trainers. Nadat hij op 8-jarige leeftijd begon met handballen bij Oranje Wit Helmond, maakte Johan van Lieshout al vrij vroeg de overstap naar atletiekvereniging HAC. Als 14-jarige C1-junior wierp hij in 1983 bij zijn eerste wedstrijd al 32.80 meter. Met direct de volledige steun en support van zijn ouders, legde hij met die worp meteen het fundament van zijn indrukwekkende carrière. Want daar mag je toch zeker wel van spreken als je achtvoudig Nederlands kampioen bent en bovendien zo'n 18 jaar houder bent geweest van het Nederlands record.
De weg naar die successen was er wel een met hobbels, ofwel met pieken en dalen. Want in 1983 scheurt hij ook zijn enkelband en zo komt hij pas een jaar later weer in beeld als hij met een worp van 51.26 meter in Beek eerst Zuid-Nederlands kampioen wordt en aansluitend ook Nederlands kampioen. Maar zo vergeet hij bij zijn eerste interlandwedstrijd tegen Westfalen ook zijn spikes mee te nemen en loopt het begin van zijn internationale optredens uit op een teleurstelling. Daarna gaat het echter snel. Weer Nederlands kampioen in 1985, eerste echte speerwerpblessure in 1986 en het jaar daarna met een Nederlands record naar de Europese kampioenschappen voor junioren, waar hij twaalfde wordt. In 1988 werpt hij voor het eerst boven de 70 meter en kwalificeert hij zich met 72.66 meter voor de wereldkampioenschappen voor junioren.
Terwijl hij steeds verder werpt en opnieuw een ernstige blessure aan de rug doorstaat, gaat hij in 1990 toch met een worp van 79.16 meter naar de Europese kampioenschappen en verslaat daar onder meer ene Jan Železný (drievoudig olympisch kampioen en sinds 1996 houder van het wereldrecord met 98.48 meter, red.). Vanaf 1992 wordt Johan van Lieshout maar liefst acht jaar op rij Nederlands kampioen en werpt hij in juni 1999 in het Finse Lahti met 80.51 meter een nieuw Nederlands record. Bovendien treedt hij daarmee toe tot het zeer selecte gezelschap van 80 meter-werpers. Toch moet hij tot tweemaal toe vooral vanwege blessures helaas de Olympische Spelen (van Atlanta en Sydney, red.) missen. "Mijn carrière is er een met veel bergen en dalen waarop ik pas achteraf best wel met trots terugkijk. Tegenwoordig ben ik trainer en coach van jonge speerwerpers. Dit is door Tom Egbers in gang gezet. Die stond in 2015 letterlijk met zijn vader aan mijn deur om te vragen of ik iets voor hem kon betekenen. Ik heb het speerwerpen nooit helemaal los kunnen laten en ben me door Tom echt gaan verdiepen in het voor mij mooiste onderdeel van de atletiek. Ik zeg weleens voor de grap 'atletiek is speerwerpen met wat bijnummers'. Als je eenmaal besmet bent met dat speerwerpvirus, laat dat je niet echt meer los. Ik denk dat dat overigens geldt voor alle technische onderdelen. Als je immers begrijpt hoe een nummer technisch in elkaar zit, ga je er steeds meer de schoonheid, maar ook de moeilijkheid van inzien. Om een voorbeeld te noemen. In een fractie van ongeveer 0.1 seconde moet je van een aanloopsnelheid van zo'n 7 à 8 meter/seconden, een afwerpsnelheid maken van zo'n 30 meter/seconden. Dit is slechts een van de puzzels die ik aan het oplossen ben in de begeleiding van talent Tom Egbers. Bovendien heb ik eind 2018 voor de Atletiekunie een leergang mogen verzorgen om clubtrainers verder te helpen in het trainen van het speerwerpen. Want speerwerpen is samen met het polsstokspringen het technische onderdeel waar momenteel op ingezet wordt. Met in de nabije toekomst hopelijk Nederlandse deelnemers aan de Olympische Spelen."