De wederopbouw van Venray
Venray | De gemeente Venray had al in 1939 architectenbureau Margry, architect en stedenbouwkundig planoloog uit Rotterdam, uitgenodigd om een uitbreidingsplan voor het steeds groter wordende Venray op te stellen. Na de oorlog werd zijn plan omgedoopt tot 'Heropbouw- en uitbreidingplan van Venray'. Piet Lerou, eveneens uit Rotterdam, vriend en collega-architect / planoloog van Jan Margry, kwam mee naar Venray om de plannen verder uit te werken.
Het waren voor Venray spannende tijden; zouden de plannen niet te ingrijpend zijn; zou het Rotterdamse bureau wel rekening houden met de plaatselijke belangen, gewoonten en gebruiken? De Venrayse adviescommissie voor wederopbouw kon gelukkig meepraten bij de opstelling van het nieuwe plan en de wensen en klachten van inwoners ter vergadering inbrengen. Pas nadat de plannen openbaar werden en door de gemeenteraad waren goedgekeurd kwam het vertrouwen terug.
De veranderingen waren immers bedoeld om 'Venray een mooier aanzien te geven en beter geschikt te maken voor uitbreiding en industrialisatie'. De bestaande situatie werd eerst in kaart gebracht en vandaaruit zijn Margry en Lerou op zoek gegaan naar mogelijkheden om de 'typische' structuur van Venray te behouden. In 1946 werd in kaart gebracht welke delen van Venray het beste gebruikt konden worden voor de invulling van de openbare ruimte. Waar zouden de kerken, kloosters, scholen, winkels en het postkantoor moeten herrijzen? Ook werd aangegeven welke gebieden het meest geschikt zouden zijn om nieuwe woonwijken, zorginstellingen, industrieterreinen en sportvelden aan te leggen.
De afgelopen 75 jaren zijn veel van de in 1946 opgestelde plannen ten uitvoer gebracht waarvan de structuur nog altijd herkenbaar aanwezig is. Bijvoorbeeld het plan om de bebouwing in de Hofstraat en Grotestraat zo gesloten mogelijk te houden en winkelbouw te verplichten (foto: Grotestraat - rond 1962). In de Schoolstraat en Patersstraat zou winkelbouw gestimuleerd worden. De uitbreidingen richting oost en west dienden zich zoveel mogelijk als woonwijken te ontwikkelen, waar alleen winkelbedrijven zouden worden toegestaan, die voorzien in de dagelijkse behoefde van het gezin. In 1947/48 werden direct de woningbouwprojecten aan de (huidige) Langeweg, Eindstraat en Merseloseweg in gang gezet, gevolgd in 1950 door het Wit Desselke, (architect P. Lerou), Langeweg hoek Kempweg (architect L. Waterman) en Kempweg (1951, architect C. de Vries).
Drie nieuwe scholen werden gebouwd, een in 1952 en twee in 1954. Midden/eind jaren vijftig volgden de Kolkweg, Julianasingel en de Oranjebuurt. In de jaren zestig verrezen de flats aan de Zuidsingel, de Hoge Beek, en (nu) Raaylandcollege van architect P. Lerou. De schouwburg ligt ten westen van het centrum; we gaan wandelen (passieve recreatie) op de Boshuizerbergen en het sportpark (actieve recreatie) kwam in het zuiden, tussen de Leunseweg en het in aanbouw zijnde Veltum.
Bronnen: archief Peel & Maas; archief SVM. Foto: Gemeentearchief Venray via HPV. Tekst: Leonie Cals; Secretariaat SVM: Hoofdstraat 23, 5864 BC Meerlo, E-mail: venraymonumentaal@live.nl