Vier hockeyende zussen
Venray | Drie zussen Drabbels (Aniek, Dionne en Maureen) die samen korfballen in het eerste team van Oranje Wit in Leunen is opmerkelijk. Hockeyclub Venray doet er sinds dit seizoen een schepje bovenop. Inmiddels drie keer stonden de zussen Lon (19), Joni (18) en de tweeling Tess en Jet (beiden 16) van Alst uit Venray samen in het vaandelteam. Vier hockeyende zussen die een gemeenschappelijke deler hebben: ze zijn bloedfanatiek.
Door Henk Lammen
Voor de bespreking van het eerste team, voorafgaand aan het competitieduel tegen Nuth, komen de vier zussen zondagmorgen naar het sportpark in Venray. In het nieuwe clubhuis brengt vader Gerjan, teammanager van dames 1, alles in gereedheid voor de meiden. Zijn vrouw Monique is achter de schermen de drijvende kracht binnen het gezin Van Alst. "Ze is de regelneef thuis. En ze komt altijd kijken, is onze trouwste supporter." Tijdens het eten is hockey gespreksthema nummer één aan de eettafel. "Nee, dat maakt haar niks uit. Dat is ze wel gewend", zegt manlief. "Dan worden de wedstrijden nog een keer uitvoerig besproken", lacht Lon. "En moeder vindt het leuk om alles aan te horen. Hockey is nu eenmaal heel belangrijk voor ons", benadrukt Joni.
Vanwege werk van vader Gerjan verbleef het gezin Van Alst vanaf 2008 vijf jaar in Canada. Ze woonden in het plaatsje Waterloo, in de buurt van Toronto. Heel bijzonder, daar speelden ze al samen in één team hockey. "In Canada speelt bijna niemand hockey, iedereen doet aan ijshockey. Vandaar dat wij toen al, ondanks ons leeftijdverschil, in een team uitkwamen. In onder 12", legt de oudste van de vier, Lon, uit. Na terugkeer in Nederland was het als vanzelfsprekend dat de vier jonge meiden zich aansloten bij Hockeyclub Venray. Lon en Joni zijn vaste waarden in dames 1, de tweeling Tess en Jet speelt in het hoogste jeugdteam, A1. Samen met zes andere jeugdspeelsters vullen zij op zondag de eerste selectie van coach Michael Deeks aan. Dit seizoen stonden de vier zussen inmiddels drie keer samen in de basis. De jongste twee genieten telkens. "Het is toch bijzonder. Ik vind het ook fijn om met mijn oudere zussen te spelen. Zij weten beter hoe ik speel. Dat geeft me echt houvast", zegt Jet, evenals haar zus 5 vwo-leerlinge aan Metameer in Stevensbeek. Die vult aan. "Ik keek vroeger als kleine meid echt tegen mijn grotere zussen op. Hoe goed zij waren. Nu spelen we samen. Hartstikke leuk." Feit is natuurlijk wel dat ze bij dames 1 een tandje bij moeten schakelen. "Het gaat er fanatieker aan toe. Vooral ook fysieker. Het niveau ligt veel hoger dan bij de jeugd. Of we zenuwachtig zijn als we in dames 1 moeten spelen? Ja, een beetje. Maar we vinden het enorm leuk om mee te doen." Lon en Joni kijken geamuseerd toe als hun jongste zussen aan het woord zijn. De toekomst van de Venrayse hockeyclub ziet er zonnig uit. Met een piepjong eerste team en een lichting jeugdspeelsters op het vinkentouw. Lon, studente gezondheidswetenschappen in Maastricht: "We hebben met veertien speelsters een krappe selectie. Vandaar dat vanuit de jeugd om toerbeurt twee meiden meedoen. Die kunnen het niveau goed aan, het zijn allemaal talenten." Samen hebben ze een doel. "We willen kampioen worden", stelt Joni onomwonden. Zij studeert Rechten en Management aan de Universiteit in Nijmegen. Hockey is net als voor haar drie zussen een uitlaatklep. "We willen als team presteren, beter worden. Uiteindelijk moeten we ons belonen met het kampioenschap."