Lieve Vrienden
Normaliter zie je zulke bermmonumenten naast plattelandswegen. Maar sinds juni was er eentje in ons centrum, op de Raadhuisstraat. Een boom met ervoor een kring van kaarsen die gevuld was met knuffelbeertjes, PSV-sjaaltjes en -petjes, potten proteïne, bloemen, een foto van de overledene.
Afgelopen weekeinde was opeens alles weg. Nabestaanden tasten in het duister, de gemeente weet van niks. Ja, omwonenden hadden geklaagd over overlast. Maar om eigenhandig een monument te beëindigen? Dat getuigt van lef. Van verstandsverbijstering.
Eind juni liep ik naar de boom toe. Tegen de stam hing een houten bord met daarop een troostende tekst. Daar was geen corrector of eindredacteur aan te pas gekomen, en dat vergrootte de charme.
Lieve Vrienden
Wij alle samen zijn zo mooi,
zo waar en zo sterk
Met veel gelach en soms
gehuil
Met ons alle om ons heen
maakt ons zo sterk
Wij als vrienden mogen zo
trots op elkaar zijn
Meiden, Jongens, na regen
komt zonnenschijn
Maar wij schijnen 24/7
en dat maakt ons zo mooi
Lieve vrienden
Samen zijn wij 1