Licht aan
Het is weer de tijd van het jaar dat ik elke keer als mijn kinderen 's avonds de deur uitgaan bezorgd ben of ze wel licht hebben op hun fiets. Hun 'ja' op mijn bezorgde vraag vertrouw ik al niet meer – ik ken mijn pappenheimers. Trouwens, ze hebben het niet van een vreemde, want die ene keer dat ik op de bon werd geslingerd, had ik hun leeftijd (in Merselo nota bene: het beste bewijs dat er vroeger echt meer blauw op straat was).
Alle wijkagenten hebben onlangs een spuitbus krijt en sjablonen gekregen om op fietspaden de tekst 'Zet je licht aan' te kalken. Met daarnaast een smiley. 'Die smiley geeft mensen het gevoel dat hun gedrag wordt beloond,' zegt de ANWB bloedserieus op zijn website. Schijnt nog te werken ook: na het lezen van de tekst hebben niet vier maar zes op de tien fietsers hun licht aan. Op Peel en Maas TV zei wijkagent Marcel Deenen dat de wijkagenten proberen 'heel Venray vol te kleuren'.
Nu resteert nog één probleem: de losse fietslampjes. Ze raken leeg ('draadloos' klinkt leuk, maar betekent 'batterij erbij'); ze worden gejat; ze blijven niet fatsoenlijk zitten; en hoeveel lampjes je ook in huis haalt, in no time zijn ze foetsie – het lijken wel pennen. En heeft u ook sterk de indruk dat er veel meer rode lampjes in omloop zijn dan witte?