Passie van Dayenne
Venray | Dayenne Sluijter (26) uit Venray had er zich zo op verheugd. Haar eerste gevecht in Venray voor eigen publiek en georganiseerd door de vereniging waar ze traint, thai- en kickboksvereniging Quinn Gym. Na twee afzeggingen van haar tegenstander hoopt ze stiekem dat zich nog een opponent meldt om met haar komend weekend de ring te betreden. "En zo niet, dan richt ik mij op het volgende doel. Een toernooi eind november in Kuala Lumpur."
Door Henk Lammen
Dayenne heeft een winnaarsmentaliteit. Sport was al in haar kinderjaren een fascinatie. De beste zijn een natuurlijke drang. Of het nu ging om het behalen van haar zwemdiploma's of haar passie voor soft- en honkbal. Sport was voor haar een ideale uitlaatklep. Naast de wil om de beste te zijn had ze ook het talent om uit te blinken. Als 10-jarige begonnen bij de Venrayse Red Caps, speelde ze later op een hoog niveau softbal in Zwijndrecht en Zoetermeer. Toen haar droomclub Twins uit Oosterhout zich meldde, leek een langgekoesterde wens in vervulling te gaan. Haar studie International Business aan Hogeschool Avance in Breda gooide twee jaar geleden roet in haar sportieve plannen. Ze ging voor haar studie een half jaar naar Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië.
Tijdens haar stage was stilzitten geen optie voor de Venrayse studente. "Ik ging naar een sportschool waar verschillende gevechtssporten werden gegeven. Muay thai, boksen, worstelen, Braziliaans jiujitsu. De eerste training heb ik een partij overgegeven. De temperatuur, geen airco. Dat was echt verschrikkelijk." Dayenne kan er nu smakelijk om lachen. Ze voelde zich meteen thuis in het Aziatische land. "Ik heb er een soort van tweede familie gecreëerd. De mensen voelen echt als familie voor mij. Ik heb er nog steeds hele goede contacten." Nauwelijks ervaring in het kickboksen, betrad ze in Kuala Lumpur tweemaal de ring voor een officieel gevecht. De eerste wedstrijd werd live uitgezonden via internet en werd door haar moeder, bibberend op de rand van haar bed, bekeken. Angst die dochterlief niet lijkt te kennen. Een vechtersbaas is ze echter allerminst. "Ze vragen me wel eens 'voor jou moeten we zeker uitkijken?' Nou, ik heb nog nooit met iemand op straat gevochten. In wezen ben ik een aardig persoon, zal ook nooit ruzie zoeken. Met een stoot kun je zoveel schade aanrichten. Dat houd ik altijd in mijn achterhoofd. Het is ook een kwestie van discipline, een stuk verantwoordelijkheid. Datzelfde geldt voor kickboksen. Het is niet iemand bruut in elkaar slaan. Integendeel, het gaat vooral om techniek. En respect tonen voor een tegenstander."
Haar innemende glimlach camoufleert de passie van de rossige studente. Tijdens kickbokstrainingen bij Quinn Gym, zes keer per week, kan ze zich helemaal uitleven. Met 1.77 meter en meer dan 70 kilogram schoon aan de haak is ze een toonbeeld van kracht. Een opmerking als 'je slaat en trapt als een vent', hoort ze geregeld. "Kickboksen is ook grensverleggend. Fysiek moet je in orde zijn, maar ook mentaal. Zeker als je de ring in wilt. Bang? Nee, dat ben ik absoluut niet. Als je eenmaal in de ring staat, voel je niks meer. Dan gaat de adrenaline zo omhoog. Het is een beloning voor hard trainen. Tijdens een partij moet je je niet gek laten maken, je eigen wedstrijd draaien."