Einde van een wastijdperk bij Venray
Venray | Ze waste in in twintig jaar tijd ruim 180.000 voetbalshirts, gebruikte 4000 kilo waspoeder en versleet vier wasmachines. Nu stopt Toos van de Wal (81) als wasvrouw van SV Venray: "Ik ga het wel missen, maar het is goed zo. Ik hou nu tijd over om andere dingen te doen", vertelt ze met een kleine glimlach op haar gezicht.
Door Willem Menting
De laatste seizoenen waste Van de Wal al wat minder shirts en voetbalbroeken door de komst van het kledingfonds bij de voetbalvereniging. In de hoogtijdagen stonden er in het weekend zes droogrekken in de woonkamer en waste ze de tenues van diverse jeugdteams en seniorenelftallen. Gemiddeld had ze 450 shirts per weekeinde in de hand. "Het was zelfs zo erg dat de kleinkinderen op de eerste verdieping moesten spelen. Er was simpelweg geen plek in de woonkamer. Ik heb altijd bij mij thuis gewassen. De ene wasmachine stond boven en de andere in de bijkeuken. Een droger heb ik nooit gebruikt. Alles ging netjes op het droogrek."
Toch bleef het niet alleen bij wassen. De shirts werden uiteindelijk netjes gesorteerd op rugnummer en verdwenen zo in de voetbaltas. "Ik heb ook altijd alle shirts en broeken gestreken. Dat was niet erg hoor, strijken is mijn hobby. De laatste jaren ben ik met het strijken gestopt trouwens. Dat hoefde niet meer. Met het wassen van de sokken ben ik al eerder gestopt. Die kwamen altijd binnenstebuiten terug en zaten vol met zand. Dat is niet goed voor de wasmachine."
Deze zomer komt er dus een einde aan de activiteiten van Van de Wal voor SV Venray. In goed overleg is besloten om te stoppen. "Ellie Camps (oud-jeugdvoorzitter, red.) kwam op bezoek en we hebben het er samen over gehad. Het is altijd goed gegaan, dus het is mooi dat we het op deze manier kunnen afsluiten."
'Alle shirts werden gestreken, strijken is mijn hobby'
Alleen de shirts van het vierde elftal van SV Venray worden komend seizoen nog door Van de Wal gewassen. "In dat elftal speelde mijn schoonzoon John (overleden in 2018, red.). Uit respect voor hem blijf ik die tenues wassen. Dat heb ik met Ton van Soest zo afgesproken. Het contract is weer met een jaar verlengd." Voor haar taken kreeg ze altijd een kleine vrijwilligersvergoeding. "Ik ben van die vergoeding een paar keer naar Lourdes op bedevaart gegaan. Daar ben ik trouwens in totaal wel 52 keer geweest, ook als vrijwilliger om mensen in een rolstoel te helpen."
Het wassen van de witte voetbalbroekjes gaat Van de Wal waarschijnlijk het minst missen. Na wedstrijden in de regen werden sommige broeken zo smerig dat ze wel drie keer gewassen moesten worden. "Meestal legde ik die broeken een nacht in het bad. Ik deed er eigenlijk alles voor om de broeken weer mooi wit te krijgen en dat lukte altijd wel."
Vorig jaar werd Van de Wal nog in het zonnetje gezet door SV Venray. Ze werd in mei bekroond tot vrijwilliger van de maand. "De bokaal staat mooi in de huiskamer. Ik ben er erg trots op en heb het al die jaren met plezier gedaan voor de vereniging."