De rust van Boschhuizen
VENRAY | Op begraafplaats Boschhuizen heerst deze middag een oorverdovende stilte. Alleen in de verte zoemt het geluid van autoverkeer dat over de A73 raast. De grote bomen op en rond het grote kerkhof met vierduizend graven, absorberen het snelweglawaai. Serene rust overheerst. Monique van den Hoogen beheert namen Teun Nabuurs BV uit Vortum Mullem de begraafplaats. "Heerlijk hier te mogen werken."
Door Henk Baltussen
Boschhuizen, dat een crematorium met dezelfde naam naast zich heeft, is een bosrijke omgeving met veel open gedeelten waar de verschillende begraafvakken liggen. De speelsheid van zonlicht en schaduw in combinatie met talrijke bomen in allerlei soorten en maten zorgen voor een bijzondere sfeer. Het enorme terrein van enkele voetbalvelden groot wordt doorkliefd met brede asfaltpaden waar wandelaars en fietsers welkom zijn. "Nee, honden zijn hier strikt verboden", zegt Van den Hoogen resoluut. "Dat heeft alles te maken hondenpoep. Die overlast willen we hier hoe dan ook voorkomen."
Van den Hoogen, in het gezelschap van Gerrit en Roel Arts van uitvaartonderneming Briensveld, houdt halt bij Vak O. "De O staat voor oud", vertelt ze. "Hier zijn de graven en monumenten die tussen de jaren 1972 en 1974 verplaatst zijn van het kerkhof bij de Petrus Bandenkerk in Venray naar hier." Verweerd graniet en brokkelig steen domineren Vak O. Grote bouwsels achterin vertegenwoordigen een belangrijk stuk Venrayse historie. Vele leden van de ondernemende en invloedrijke familie Poels hebben er hun laatste rustplaats. Henricus Poels (1806-1877) is de grondlegger van de Groote Schaapscompagnie. In 1845 begon hij met tien familieleden de handelsonderneming die de hele wereld bestreek. In 1950 werd de compagnie opgeheven.
Honden zijn strikt verboden op Boschhuizen
In Vak O liggen verschillende oud-burgemeesters van Venray, apothekers en artsen zoals Antonius Janssen (1871-1950), de eerste geneesheer van Sint Servatius, later directeur. Ook 95 Venrayse oorlogsslachtoffers (zoals de graven van drie kinderen van de familie Keijzers die tijdens het bombardement in oktober 1944 in Venray om het leven kwamen) en honderden paters, broeders en zusters en patiënten van Sint Servatius hebben er een plek. Alsmede de familie Tombrock-Theisseling, de schoonfamilie van Willem Vroom, mede-oprichter van Vroom en Dreesman.
"Vak O is van de gemeente Venray", weet Van den Hoogen. "Hier komt niets meer bij. Het is een stuk Venrayse geschiedenis dat hier bewaard wordt." De openbare begraafplaats Bosschuizen heeft ook een islamitische deel, waar steeds meer moslims te ruste worden gelegd. Sommige graven in de verschillende vakken zijn ware kunstwerken. "Wie verschillende grafmonumenten wil zien, kan hier terecht", zegt Van den Hoogen, die samen met Gerrit en Roel Arts constateert dat begraven aan een voorzichtige opmars bezig is. "Zeker onder jongeren is die tendens zichtbaar", zegt Gerrit Arts, "Mensen willen toch iets tastbaars, iets waar ze nog naar toe kunnen." Het kindervak, dat ontroert en droevig stemt, is daar een mooi voorbeeld van.
Zondagmiddag 26 mei is er een open dag op Boschhuizen.