Een sportieve uitdaging
Venray | Ankie Billekens (30) uit Venray is van zaterdag 8 tot en met maandag 10 juni een van de deelnemers aan de Roparun, een jaarlijkse estafetteloop voor het goede doel. Ze maakt deel uit van het team waar ze docente is, HAN Sport en Bewegen uit Nijmegen. Aan de editie 2019 nemen ruim 300 teams deel. "Ik vond het weer tijd voor een sportieve uitdaging", zegt ze als haar wordt gevraagd naar de reden voor haar deelname.
Door Henk Lammen
De Roparun is een estafetteloop met startlocaties in Parijs en Hamburg en een gezamenlijke finish in Rotterdam. Een Roparunteam bestaat uit maximaal acht lopers die dus ieder gemiddeld zo'n 65 kilometer lopen oftewel meer dan anderhalve marathon. Daarnaast bestaat een team uit minimaal twee fietsers en nog een aantal mensen in de begeleiding. Chauffeurs, verzorgers, cateraars en wegkapiteins. Teams zijn zelf verantwoordelijk voor de invulling van deze taken. Het team van HAN Sport en Bewegen bestaat uit 25 personen en wordt gevormd door docenten en leerlingen van de school. "Nee, ik ga fietsen. Ik ben niet zo'n loper. Is niet echt goed voor mijn knieën", lacht de sportieve docente. Billekens, als handbalster actief in het eerste team van Manual, koos ervoor om de lopers met een fiets te begeleiden. "Het schijnt ook voor de fietsers heel heftig te zijn. Je fietst niet harder dan elf kilometer per uur, aangepast aan het tempo van de lopers. Juist die lage snelheid maakt het extra zwaar. En je zit toch zo'n 250 kilometer op de fiets. Dan kun je wel last krijgen van zadelpijn", merkt ze op.
Startpunt voor het team is Parijs, ruim 500 kilometer krijgen de deelnemers voor hun kiezen om uiteindelijk in Rotterdam te finishen. De afgelopen 27 edities van de Roparun is al meer dan 84 miljoen euro opgehaald voor zorg voor mensen met kanker. "Een pittige opgave, maar het is voor het goede doel. Roparun steunt heel breed projecten, stichtingen en instanties die zich bezighouden met palliatieve zorg, voor mensen met kanker in hun laatste levensfase. Die alles in het werk stellen om die mensen een draaglijk afscheid te geven. Gelukkig heb ik in mijn naaste omgeving hier nog niet mee te maken gehad en dus ook geen persoonlijk verhaal als motivatie om deel te nemen. Veel anderen worden wel geconfronteerd met de ziekte. Buiten de sportieve uitdaging vind ik het mooi om op die manier een steentje bij te dragen aan het goede doel." Ze heeft nog niet veel getraind, fietst wel vaker met haar vader. De komende twee maanden is wel het plan om het aantal trainingskilometers op te schroeven. Op een goede fiets, want Billekens kreeg steun uit onverwachte hoek. Melvin Rongen van de gelijknamige fietsenwinkel in Oostrum stelde twee fietsen ter beschikking voor de mammoettocht. "Daar ben ik heel blij. Je moet toch een fiets hebben waar je op kunt vertrouwen. Die lekker fietst en hopelijk met een goed zadel. Dat ik niet teveel pijn krijg aan mijn achterste. Maar finishen doe ik, als moet het op wilskracht. Ik verheug me ook al op de finish in Rotterdam. Dat schijnt een geweldige happening te zijn."