Tijd
Het meest triest stemmende Venrayse nieuws komt al maanden van de NLW Groep. Dat is het sociaal werkvoorzieningsbedrijf (SW-bedrijf) waar mensen met een arbeidsbeperking werken – hetzij binnen NLW, hetzij gedetacheerd bij een regulier bedrijf. Vooral zo'n detachering vinden SW'ers prachtig: tien jaar geleden zag ik hoe tientallen van hen bij Art.com frames maakten en ingelijste posters verpakten. Wat een blije gezichten.
Sinds een jaar(!) liggen de NLW-ondernemingsraad en directeur Peter Fleuren met elkaar overhoop. Er is gedoe over een geheimhoudingsverklaring, een klokkenluidersregeling, e-mailverkeer en gebrek aan werk. Veeg teken: de recentste nieuwsbrief op de NLW-website is van 8 maart 2018, het recentste nieuwsbericht van 26 juni. En ondertussen de economie maar floreren en bedrijven maar zoeken naar arbeidskrachten. Maar bij NLW zijn ze even te druk met zichzelf.
In 2015 mocht ik de toen kersverse directeur interviewen. Fleuren vertelde: 'Ik heb in groepjes van twintig kennisgemaakt met de werknemers hier – ik ben dus bij vijftig groepjes over de vloer geweest! – en als ik dan vroeg wat ze belangrijk vinden, dan is het standaard antwoord: "Werk, werk, werk." SW'ers zijn gedreven en trots dat ze werken.'
Precies. Voor hen doen jullie het. Tijd om de strijdbijl te begraven.